Sonra tosqun bir az da keçel olan
Naçararyan lojamıza gelib oturdu. “Naçararyan neçe yaşınız var”, - deye ondan soruşdum. O, “otuz”
deye cavab verdi.
Naçararyanın cavabı Ninonun diqqetini celb etdi ve heyretlendirdi: “Demeli, bundan sonra sizi
şeherde göre bilmeyeceyik”.
- Neye göre, prinses?
- Çünki sizin yaşınız da olanları esgerliye çağırmışlar.
Naçararyan berkden güldü, onun gözleri az qala hedeqesinden çıxacaq idi ve şişman qarnı atlanaatlana
dedi:
- Teessüfler olsun ki, prinses, men müharibeye gede bilmerem. Hekim mende sağalmaz bir böyrek
xesteliyi tapıb, ele buna göre de men esgerliye getmeyib evde qalmalıyam.
Xesteliyin adı qeribe seslenirdi.
Nino teeccübden gözlerini bereltdi ve ürekyananlıqla soruşdu:
- Bu xestelik tehlükelidirmi?
- Bu insanın özünden asılıdır. İşini bilen hekimin kömeyi ile heç bir xestelik tehlükeli ola bilmez.
Nino heyretlenmişdi ve hem de qezeblenmişdi.
Melik Naçararyan Qarabağın en nüfuzlu ailesine mensubdu. Onun atası general idi, özü de ayı kimi
sağlam ve zırpı idi. Üstelik evli de deyildi.
Perde qalxanda Nino başını çiynime qoydu. Çaykovskinin meşhur valsı çalınmağa başlananda ise Nino
gözlerini mene dikib pıçıldadı:
- Sen Naçararyanla müqayisede az qala qehremansan. Heç olmasa sende adı dolaşıq olan xestelik
yoxdur.
Qehreman Lenski tenor sesiyle oxuya-oxuya Yevgeni Oneginin tapancasının lülesi qabağına çıxıb,
qabaqcadan proqramlaşdırılmış suretde öldürülene qeder bele Nino başını menim çiynimden
qaldırmadı.
Naçararyan bizi operanın girişinde gözleyirdi. Onun avtomobili var idi. Avtomobile minib şeherimizin
qaranlıq dar küçelerinden, gimnaziyanın ve litseyin qabağından keçdik. Geceler bu iki tehsil ocağının
görkemi insana xoş tesir bağışlayırdı. Biz şeher klubunun mermer pillekenleri qarşısında dayandıq.
Ninonu buraya getirmek olduqca tehlükeli idi, çünki o hele litseyde oxuyurdu. Nino, Şirvanşir ve
Naçararyanadlı cenabların müşayietindedirse, demeli prinses Kipiani müqeddes Kraliça

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 227 >>