veziyyetim de ele bu cür idi. Men bir ay ve yaxud bir il bundan qabaqki adam idim.
Qoca dünyada eyni müharibe gedir, eyni generallar ya qalib gelir, ya da meğlub olurdular. Amma bir az
evvel mene qorxaq deyenler, indi menimle küçede qarşılaşdıqları zaman xecalet çekdiklerinden
gözlerini yere zilleyirler. Dostlarımla qohumlarım vaxtı ile müharibeye getmemeyime qerarımı vererek
çox ağıllıca davranmış olduğumu söyleyirler, atam da mene iftixarla baxırdı. Lakin çomaqda heç bir şey
deyişmemişdi.
Bir gün şeherde xeber yayılır ki, Böyük Osmanlı İmperatorluğunun sultanı elahezret Mehmet Reşid
kafirler dünyasına qarşı müharibe elan etmek qerarına gelib, Sultanın müzeffer qoşunları müselmanları
Rusiyanın ve İngilterenin boyunduruğundan qurtarmaq üçün şerqe ve qerbe irelileyirdi. Bununla da
Cihad – müqeddes müharibe elan edilmiş ve xelifenin sarayının üstünde de Peyğemberin yaşıl bayrağı
dalğalanırmış. Bu xeber menimqehremana çevrilmeyime sebeb oldu. Dostlarım gelib menim
uzaqgörenliyime secde edirdiler. Çünki, müharibeye getmemekde haqlı idim. Müselman heç bir vaxt
Sultana qarşı vuruşmamalıdır. Türkler ise Bakıya gelecekler ve Türklerle birleşdiyimiz zaman da
xalqımız böyük bir müselman dövleti meydana getirecekdi.
Men susurdum. Dostlarımın meni teriflemelerine cavab vermeden başımı aşağı salıb onları
dinleyirdim. Ağlı başında olan adam terife de, nifrete de soyuqqanlı olmalıdır. Dostlarım xeriteleri
açıb veziyyeti müzakire edirdiler.
Türklerin şeherin hansı terefinden Bakıya girecekleri barede dostlarım biri-birile mübahise edirdiler.
Mübahiseni saxlamaq üçün, dedim ki, türkler Bakıya hansı terefden gelirlerse gelsinler, ancaq onlar
mütleq şehere Ermenikend terefden girecekler. Bu sözden sonra dostlarım mene heyranlıqla baxıb, bir
daha zekamı ve uzaqgörenliyimi teriflediler. İnsanların tebieti bir gece içinde kökünden deyişdi. O
günden sonra artıq heç bir müselman silaha sarılmağa qalxmadı. Zeynal ağa da böyük miqdarda pul
qoyub birden-bire döyüşmek

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 227 >>