aşaraq Bağdad, Trabzon ve
İstanbula qeder uzanıb gedirdi. Camaat ona “uzun Nikolay” leğebini vermişdi. Onun vehşi
çılğınlığından, qezebe gelmiş müharibe qudurğanlığından hamı vahime ile danışırdı. Müharibeye bir
çox ölkeler qoşulmuşdular. Cebhe Efqanıstandan Şimal denizine kimi uzanırdı. Müxtelif
hökmdarların, dövletlerin ve serkerdelerin adları, cebhede can vermiş qehremanların cesedlerine
qonmuş zeherli milçekler kimi qezetlerin sehifelerini doldururdu.
Yene yay geldi. Qızmar güneş seherin başına od yağdırırdı. Küçelerdekiasfalt adamın ayaqları altında
eriyirdi. Şerqde ve hem de Qerbde zeferler bayram edilirdi.
Men vaxtımı çayxanalarda, kafelerde, dostlarımın yanında ve evimde keçirirdim. Ermeni Naçararyanla
dostluq etdiyime göre bir çoxları menden üz döndermişdiler. İlyas beyin alayı hele de şeherde idi.
Onlar kazarmanın tozlu heyetinde herbi telim keçirdiler. Opera, teatr ve kinoteatrlar müharibeden
qabaq olduğu kimi tamaşaçıların üzüne açıq idi. Çox şeyler baş vermişdi, amma ölkemizde ve evimizde
heç bir şey deyişmemişdi.
İmtahanların yükü altında inildeyen Nino yanıma gelen zaman onun gözlerinde derin bir qorxu var
idi. Xalam qızı Aişe müellimlerin Şirvanşirin nişanlısına merhemet gösterib sinif jurnalına bir-birinin
ardınca “kafi” qiymetler yazdıqlarını xeber verdi. Nino ile birlikde küçede gezen zaman onun mekteb
refiqeleri böyük bir maraqla arxamızca baxıb, bizi gözden itene qeder izleyirdiler. Biz şeher klubuna,
teatrlara ve reqs gecelerine gedirdik.
Ancaq nadir hallarda tek qalırdıq. Dostlarımız bizi xeyirxahlıqla keçilmez bir qala divarı kimi ehate
edirdiler. İlyas bey, Memmed Heyder, Naçararyan ve hetta dindar Seyid Mustafa bele bizi müşayiet
edirdiler. Onların öz aralarında sözleri bir-birile tutmurdu. Kök ve zengin olan Naçararyan şampan
şerabı içib, Qafqaz xalqları arasındakı qarşılıqlı mehebbetden danışdığı zaman Memmed Heyderin
ehvalı pozuldu ve dözmeyib dedi: “Cenab Naçararyan, mene ele gelir ki, qayğıkeşliyiniz

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 227 >>