hamamlara aparıb, kükürd suyu ile müalice ederler. Prinses Ninoya söyleyin ki, ailesi ile
birlikde ele indi Qacoriye yola düşsünler. Biz de bir az sonra gelerik. Eli xanın xesteliyi tehlükeli deyil.
Sadece özünü o qeder de yaxşı hiss etmir”.
Gücle ayağa durdum. Başım gicellenirdi. Gürcü qonaqperverliyi Tehranda emimin sakit ve alicenab
qonaq qebulundan tamamile ferqli idi. Emimin evinde oturub tünd çay içirsen, şerlerden ve bildiyin
elmlerden danışırsan. Halbuki burada şerab içirler, reqs edirler, şerqiler söyleyirler ve deyib-gülürler:
bu ziyafetdeki qonaqlar üzü yola olduqları kimi, hem de sert sifetli idiler. Bu imişmi Avropanın qapısı?
Yox, tebii ki, yox. Bu ölke Asiyanın diger hisselerinden ferqlenirdi. Bura darvaza olmağına darvazadır,
amma bu darvazanın qapısı haraya açılır? Belke de uşaq sevincinde, qayğısız uşaq oyunlarında tecessüm
tapan bir müdrikliye aparırdı, bu darvaza! Bilmirdim. Bildiyim şey o idi ki, çox yorğunam. Pillekenle
yırğalana-yırğalana aşağı düşdüm. Faytona mindik.
“Kükürdlü hamamlara! – deye Sandro faytonçuya çığırdı. Faytonçu atları qamçıladı ve şeherin Meydan
mehellesinden keçib, gümbezli böyük bir binanın qabağında dayandıq. Binanın qapısının ağzında
canlıdan çox skeleti andıran yarıçılpaq bir kişi dayanıb, bizi gözleyirdi. Bu kişi ele xeyala getmişdi ki,
gözleri açıq ola-ola bizi görmürdü.
“Qamarcoba, Mekisse” deye Sandro ona müraciet etdi. Qapıdakı kişi diksinerek özüne gelib baş eydi
ve dedi: “Qamarcoba, Tevadi, Salam knyaz”. Sonra da o, qapını açıb bizi binanın iri salonuna apardı.
Salon çox böyük ve isti idi. Daş döşemelerinin üzerinde çılpaq adamlar uzanmışdılar. Biz paltarlarımızı
soyunduq ve koridordan keçib ikinci otağa girdik. Otağın döşemesinde kvadrat biçimli böyük delikler
var idi. O delikler buxarlanan isti kükürdlü sularla dolu idi.
Sandronun sesi ele bil çox uzaqdan gelirdi: “Çox qedim zamanlarda bir kral ova çıxmışdı. O, ov
quşunu bir meşe xoruzunun üstüne şığıdır. Kral ov quşunun ovu ile birlikde

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 227 >>