Ayanın fikri dağılar, ona olan hirsi soyuyar deye fikirleşmişdi...
Sevda seher yuxudan oyanan kimi esneyerek saata baxmışdı.Saatın 1 olduğunu gören kimi gözleri berelmişdi."Ne qeder yatmışam"deyib elini ağzına aparmışdı."Ayan, Ayan hardasan? "desede ses veren yox idi. Ağlına bu seher Anarla görüşeceyi gelmişdi birden, amma bu qeder gec qayıdacağını texmin etmemişdi. Telefonu eline alıb zeng etdiyinde telefonun içeride çaldığını eşitmişdi."Birce bu eksik idi.Of Ayan of.Bu diqqetsizliyin meni deli edir".Son çare Anara zeng etdiyinde ise ehate xaricinde olduğunu eşidib lap nigaran qalmışdı.Ağlına yeni gelen fikirle celd Selimi yığmışdı. İkinci geden zengden sonra qarşı teref cavab vermişdi
Selim"Alo"
Sevda"Salam Selim, seni yene narahat edirem amma işin yoxdursa 1 saat sonra görüşe bilerik? "
Selim"Biz? bu gün? "
Sevda"Vaxtın yoxdursa eybi yox"
Selim"Yo-yox, yeni vaxtım var. Hem de sene dediyim kitabları vermek isteyirdim onsuz"
Sevda"Ela, onda dediyim adresde görüşerik birazdan"
Selim telefonu söndüren kimi yerinde tullanıb-düşmeye başlamışdı,celd şkafın önüne keçerek ne geyineceyini qerarlaşdırırdı.Sevdanın bir zengi onu bele heyecanlandırmağa qadir idi...
Anar sonunda dediyi bağ evine çatmışdı.Maşın böyük bir darvazanın ağzında dayanmışdı. Etraf geniş yaşıllıq ve sessizlik idi.Ayan maşından enmek istemesede Anar qapını açaraq onu qucağına almışdı.
Ayan"Ne etdiyini sanırsan? Burax meni yere, tez ele!"
Anar'Yaxşı deyerek Ayanı otların üstüne atmışdı. Otlar yumşaq olduğundan Ayan ezilmemişdi ancaq Anarın etdiyi hereketden heyrete gelmişdi."Kobud
"deyerek üst-başını çırpıb ayağa qalxmışdı.Anar"Burax meni deyen sen deyildin madam? "deyerek darvazanın qapısını açaraq içeri keçmişdi.Ayan fürsetden istifade edib qaçmaq istesede buraları tanımadığını düşünüb fikrinden daşınmışdı.Çaresizce içeri keçib heyete boylanmışdı.Ev hedden artıq gözel ve böyük idi.Heyete balaca hovuz, ağacdan kendirle asılmış böyük yellencek ve kölgelikde qoyulan balaca çarpayı Ayanın

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>