baxirdilar. Yashli qadin,
cavan qiz, bir de yeniyetme
oglan idi. Qadinlar eshyalari
kichik qutuya yerleshdirirdiler.
Oglan ozunu boyuk kishiler
kimi aparmaq isteyib tox tutsa
da, anasinin, bacisinin her
eshyani, shekli sigallaya-
sigallaya, ope-ope qutuya
yigmasina baxib doluxsunurdu.
-Bextsiz balam…-Qadin masanin
ustunden goturduyu shekli
koksune sixib honkurdu…-
Nakam balam…
-Xaraba qalsin o kendi, virane
qalsin o evi, ay Allah,
qardashima bais olanlari sene
tapshiriram.
Tuklerim biz-biz oldu. Ele bildim
burda hami menim kim
oldugumu, ne ish toretdiyimi
bilir. Qapini ortub ona
soykendim. Ter basmishdi
meni.
CHoldekiler getmishdi deyesen,
indi de ishchiler chutleshib
pichildashirdilar:
-Yaziqlar!
-Beli, olan anaya, baciya olur…
-O neydi ele, iyneli-iyneli
danishirdi, bais filan.
-Bilmirsen? Deyirler Cengiz
vurub da onu.
-Yox ay qiz, serxosh olub, bashi
gicellenib yixilanda bashi
baltaya deyib.
-He? Sen de inandin? Cengiz
eleyib, az! Onsuz da Berfimle
mazaqlashirdiliar da
gozumuzun qabaginda butun
gun!
-Allah bilir orda da ne hoqqa
chixardiblar ki, Cengiz de vurub
oldurub!
-Yox axi, polis tutardi da
Cengizi..
-Ele avam-avam danishirsan ki
lap…Polis kimdi Cengizin
atasinin bir kelmesi
qarshisinda?
-Ss! Yavash!
-Gormursen, Berfim de ishe
gelmir? Deyir (“Deyir!”)
Cengizle deyib aralari. Cengiz
qaytarib nishani.
-Yavash, ay qiz, xataya
salacaqsan indi bizi!
Hirsle chole chixdim. Bunlara
bax hele, Cengizin etrafinda bir
sadiq ishchi yoxdur yeni?!
Amma menim tenbehime bir
ehtiyac qalmadi. Qizlar
pillekenden agir-agir qalxan
Cengizi gorub peren-peren
olmushdu.
Onunla qarshilashmaq
istemedim. Qapini ortub
yerimde oturdum. Yox,
deyesen ishleye
bilmeyecekdim…
-Olar?
Fikir yene alib aparmishdi meni.
Sese diksindim. Cengiz idi.
Ofisinde menim otagima
girende de icaze alirdi…
Kechib qarshimda oturdu:
-Bir bash metlebe kechecem. Bu
depressiya ne vaxta qeder
davam edecek?!
-Anlamadim…
-Sen bir

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 74 >>