sonra da
silmemişdim. Bütün bu
danışdıqlarımdan elave bir de
geceler tek olanda, bütün günün
yorucu işinden sonra dincelmek
evezine saatlarla o şekillere göz
zillemeyim var idi. Hansı ki, bu
barede danışmamışam indiye
qeder.
Bu ele bir hisdir ki, yalnız
yaşayan biler. Sen bir şekle
baxırsan, şekilden sene boylanan
gözlerde, simada israrla nese
çatışmazlıq axtarırsan.
Sevdiyinin yanında oturan
gözlerde bu xoşbextliyi haqq
etmeyen nankorluq, sevdiyinin
gözlerinde keder axtarırsan.
İnadla, gülünc ümidle, özünü
aldada-aldada. “Yox, o mensiz
xoşbext deyil, onu yalnız men
xoşbext ede bilerdim!” fikirleşib
gözlerindeki ifadeye istediyin
menanı yükleyirsen. Bax bu
çaresiszliyin neticesi idi.
Eslinde menim iki dünyam var
idi. Birinde men ciddi, intizamlı
işçi, vaxtlı-vaxtında pul veren
qardaş, atasının qatili övlad,
etibarlı dost ve s. Bu dünyada
men var idim, anam,(vaxtile
atam), bacım, Berfim, Cengiz, iş
yoldaşlarım, dostlarım, tanışlarım
daha kimler, kimler…
O biri dünyamda ise tek men
idim. Bu dünyada istediyim vaxt
istediyimi ede, danışa bilerdim.
Bu dünyada men sadiq dost,
intizamlı işçi rolunu oynamağa
mecbur deyildim. Hislerimi açıq-
aydın ifade ede bilerdim.
Dünyamda men sevdiyim ile el-
ele gezirdim. Yağışın altında
islanırdıq, qarda beraber ayaq izi
qoyurduq, birlikde film izleyirdik,
o filmi müzakire edirdik, yemek
hazırlayırdıq, bir-birimizin
üstüne un, sous tökürdük,
birlikde yuyunub temizlenirdik…
O menim saçımı barmağı ile
darayırdı, men barmaqlarımı
onun titreyen kirpiklerine,
dodaqlarına, saçlarına
sürtürdüm…
Hemin dünyada da men çox
sevirdim, bütün qelbimle
sevirdim, ve bu sevgini
gizletmirdim. Dünyamda sevgim
qarşılıqsız deyildi. O da meni
sevirdi. Hele peşman idi de.
mensiz keçirtdiyi illerine peşman
idi…
O dünyamda men onu
qısqanmırdım, bizi qısqanırdılar.
Men onun xoşbext şekillerine
baxıb qıcıq olmurdum. Özüme
inamım yaranmışdı…
Bütün bunlar hamısı o dünyada
idi. Buna xeyal dünyası

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 74 >>