deyilir…
buna bedbextler, elacsızlar
ehtiyac duyur…
Mehz bu hissler, bu ezablar mene,
özüme haqq qazandırmağıma
sebeb olurdu ki, edalet gec-tez
qelebe çalacaq , men menim olanı
elde edecem…
-İçki ver!
Fikirden ayıldım, Berfim üzüme
baxırdı. İkinci şüşeni açmaq
istedim, amma nedense elimde
hereket qalmamışdı ele bil. Hirsle
şüşeni çalxaladım, var gücümle
divanın başına çırpdım
-Neynirsen?!! Kaktusdur meger
o?!
Şüşenin qırıntıları etrafa
sepelendi, elime dağılmış tünd
konyakın renginden elave qan
da sezdim, celd durub hamama
keçdim. Berfim arxamca geldi.
-Elxan, ne oldu?!
-Heç…-Pıçıldadım-Get gelirem.
-Yaraladın elini? İlahi! Delisen
sen? Niye ele eledin?
-Berfim! Heç ne olmadı deyirem,
get gelirem!
-Bağla bu suyu!...-Karanın altına
tutduğum elimi çekdi, daha çox
qan geder.-Yaralı barmağımı
dodaqlarına apardı, güya elimi
ilan sancıbmış kimi, o da sorub
zeheri çekmek isteyirmiş kimi
barmağımı sordu…
Hemin an bütün qanım dondu,
hiss eledim ki, nefesim dayanır.
Artıq sinemle küreyimin
qovuşurdu, bir an, cemi bir neçe
saniye çekdi onun bu hereketi,
celd hereketle, sanki köze
basmışdılar elimi-çekdim
barmağımı, altdan yuxarı sakit
terzde üçüme baxırdı,.
Dodaqlarında barmağımdan
qalan qan var idi, men artıq
yanlız onun dodaqlarını
görürüdüm başqa da heç ne!
Sağlam barmağımla dodağına
toxundum, qanı silmek
isteyirdim. Eli ile barmağımı yene
ağzına aldı, bilmek olmurdu,
öpürmü, yalayırmı, sadece
toxunmağı bes idi ki, ruhum
uçsun bedenimde.
Vücudumdakı bütün hüceyreler
şahe qalxmışdı…
Berfim barmağımı, bileyimi,
qolumu, daha sonra yavaş-yavaş
yuxarı-çiynimi öpüşlere qerq
edirdi. Men sadece olaraq heç ne
deye bilmirdim. İki addım arxaya
çekildim. Krana söykendim artıq
çekilmeli yerim yox idi. Üzünü de
görmürdüm artıq, yanlız saçları
boğazıma toxunurdu,
saçlarından gelen etir bihuş
eleyirdi meni. Berfimin üzü
menim sinemde itmişdi. Az evvel
krandan gelen teyziqli suyun
isladıb bedenime

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 ... 74 >>