olacaqdi. Ziya
butun gun ichirdi. Artiq
evlerine de getmirdi. Ortaq
dostumuz olan Arazin
kafesinde qalirdi. İchirdi,
chekirdi, ichirdi, chekirdi.
İyunun 8-i Ziyanin ad gunu idi.
Kafede ona bash chekmeye
getdim. Menim de esgerlik
vaxtim yaxinlashirdi. CHox
narahat idim ki, onu nece bu
halda qoyub gedeceyem. Ziya
hemisheki kimi serxosh idi.
Ovcunda neyise sixib
yirgalanirdi. Yaninda oturdum.
Tuk basmish uzune baxdim,
basha dushdum ki, bu ishin
axiri xeyir olmayacaq...
-Tebrik elemedi meni...
-Kim?
-O...Ulfet.
-Elemesin, evezinde Araz
seninchun ela sufre achacaq
axshama.
-Bax gor ne yazmisham ona.
Telefonunu verdi, Ulfete
yazdigi mesaj vardi. Uzun idi,
yadimda qalan o oldu ki, qiza
axsham saat 12-ye qeder vaxt
verirdi. Ya meni tebrik et,
bununla da yanimda oldugunu
goster, ya da Ziya 25 yashina
girmeyecek!
Telefonu masanin ustune
qoyub yumulu ovcuna ishare
etdim:
-Nedir o?
-Qol duymesi...1-ci sinifde
olanda hediyye elemishdi mene
ad gunume...İlk hediyyesidir...İlk
ve son.
-Ziya.
Uzume baxdi...Ele baxdi ki, ne
demek istediyimi de unutdum.
Daha danishmadiq. Axsham bir-
iki tanish da geldi. Araz
xudmani sufre achmishdi.
Yaxshica yedik. İchdik, musiqi,
zarafat, demek-gulmek.. Her
shey yaxshi gedirdi. Ziya da
bizim kimi eylenirdi, kefi kok
idi. Saat 12-ni vuranda
duruxdu. Ani fikre gedib
sakitce yerinden qalxdi.
Diqqetim onda idi. Telefonunu
da goturub ayaqyoluna getdi.
Fikirleshdim ki, Ulfetle
danishacaq, ya evle, her halda
telefonla danishir. Ushaqlarla
bir az sohbetleshdik. Narahat
idim, Ziya niye gelmedi,
bayaqki mesaj yadima
dushdu... Bedenimden soyuq
cereyan kechdi sanki. Durub
arxasiyca getdim. İcheri
girende gozum ancaq qirmizi
rengi sechdi.
Ziyanin ag koyneyi qizila
boyanmishdi. Ag benizinin qani
butun qachmishdi. Agir-agir
nefes alirdi. Diz chokub bashini
dizimin ustune qoydum. Butun
bedenim titreyirdi. Gucum
chekilmishdi, sesim batmishdi.
Qishqirmaq istedim, amma
sesim chixmadi, pichilti

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 74 >>