getmişdi.
- Başüste Eli bey...- deyen Zeyneb udqundu. Jale yene öz keskin gözlerini ona zillemişdi.
- Yeni...Eli bey...siz. sen kimsen ki, men sene bey deyim! Pa!
Zeyneb artıq çoxdan otağa girmiş Elini asıb-kesirdi ve bu deyesen Jaleni biraz özüne getirmişdi. Hevese gelib, o da Zeynebe qoşulmaq isteyirdi ki, masadakı telefon çaldı. Zeyneb telefonu götürdü.
- Beli Reşid bey. Aha.. başüste, deyerem.
Zeyneb desteyi yerine qoydu. Jaleye baxıb.
- Reşid bey seni ve Eli be...lasını vermişi otağına çağırır.
Eli bayaqdan dodağını çeyneyib emisi ile Jaleye baxırdı. ikisi ele gözel, ele mehriban danışırdılarki. Ele bir Reşid kişi Elinin yox, Jalenin emisi idi. Eli yüngülce öksürüb dedi.
- Hmm... bizi niye çağırmısız Reşid bey? Yoxsa artıq Jale xanıma ehtiyac olmadığını elan edeceksiniz?
Reşid beyin dişi bağırsağını kesirdi. Normalda Eli bu sözden sonra yaxşıca kötek yemeli idi. Amma iş yerinde qohumluq elaqelerini bildirmirdiler.İndi de Eliye “sen görersen!” baxışı atmaqla kifayetlenib dedi.
- Yox. Sabah sizi saheye göznderecem. Memar ola bilersiz, amma iş çertyoj çekmekle bitmir, gerek sonrasını da öyrenesiz.
Eli ve Jale bir-birine baxdılar. Indiye kimi inçaat sahelerinde olmayan Jale teeccüblenmişdi. Amma bütün uşaqlığı o sahelerde keçen Eli sevinirdi. Hele indiden Jaleye qalib gelmiş kimi gülümseyirdi. Jaleni deli eden ise normalda bu güülmseme onda öldürme isteyi oyatmalı idise, indi Elinin gülümsemesi ona xoş gelirdi. Üzünü çevirib, elini alnına qoydu. Dermanlar işe yaramışa benzeyirdi. Pıçıldadı:
- Deyesen hele de qızdırmam var...Jale binanın qarşısında dayandı. Elini alnına qoyub yoxladı. Yox, bu gün qızdırması olmadığına emin idi. Demeli heç ne ağlını qarışdıra bilmezdi. Saçlarını arxaya atıb, paltarını düzeltdi. Başını dik tutub, binaya girdi. Lifte bele özünden emin idi. Lakin ofise girdikde... Eli Zeyneble danışırdı. Deyesen hansısa senedlerden söhbet gedirdi. Lakin Elinin üzünü görmek bele Jalenin esebleşmesine bes elemişdi. “Neandertal! Gör nece

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 95 >>