rahat danışır! Seni ezmek mene borc olsun!”- deye düşünüb, ilerledi. Onun geldiyini anlamaları üçün boğazını arıtladı.
- Gedirik Eli bey?
Eli başını qaldırıb, gözucu Jaleye baxdı.
- Siz yox, men gedirem.- deyib, yene Zeynebe döndü.- Elman yene işe gelmeyib?
- Elman be...
- Nece yeni men getmirem?- deye Jale Zeynebe danışmaöa imkan vermeyib qışqırdı.
Eli bu defe heç ona baxmadan:
- Orada ancaq kişiler var. Qızların gede bileceyi bir yer deyil. Zeyneb Elman deyirdim?
- Eli be...
- Zeyneb Reşid bey hansı saheni deyirdi? Adresi ver.
Zeyneb Eli ve Jalenin ona baxdığını görüb yerindece büzüşdü. İkisininde gözünden od çıxırdı ve bu qezeb yazıq Zeynebe tuşlanmışdı. Ele ağzını açıb, bir şey gevelemek isteyirdi ki, Eli onu qabaqladı. Jaleye teref dönüb dedi.
- Sene demedim oralar qız yeri deyil? Get evinda otur da sen.
- Senin ede bileceyin her şeyi men de ede bilerem.
- İnşaat işlemeyi? Eminem ki, heç yemek bişirmeyi de bacarmırsan.
- Güya sen bacarırsan?- deyen Jale, istehza ile gülümsedi.
Eli heqiqeten de yumurta bişirmeyi bele bacarmırdı. Amma onun aleminde bu adi hal idi. Bir oğlan niye yemek bişirmeyi bacarmalıdır ki? Odur ki söz altında qalmadı.
- Elbetde bacarmıram. Sen de gelib oğlan işlerinde işlemekdense, get yemek bişir evinde.
- Ancaq sen bişirenden sonra.
- Yaxşı. Men .. yox, bütün oğlanlar gedib özümüzü dağdan atacağıq. Sen de gel.
Jale qollarını sinesinde çarpazlayıb, kinaye ile dedi:
- Beyler önden.
Artıq Elinin cavabları tükenmişdi. Ne deyeceyini bilmeyib, gözlerini Jaleye dikmişdi. Amma deyesen Jalenin baxışlarını qaçırmaq niyyeti yox idi. İkisinin baxışması arasında Zeyneb qalmışdı. Dili topuq çala-çala dedi:
- R-reşid bey demişdi ki...seher tezden gedin...
Eli Jalenin onun qezebli baxışlarından bele qaçmadığını görüb, daha de esebleşirdi. O qaşlarını düyümledikce, Jale de eynisini edirdi. Axırda teslim olub, üzünü çevirdi. Elini havaya qaldırıb, barmağı ile Jaleni gösterib :
- Sen... sen bu gedişle evde qalasan. Ele qalmısanda!

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 95 >>