teeccüblenib çiynini çekdi. Istehza ile soruşdu:
- Senin adın? Ha, düzdü. Adın menimle çıxdı, daha seni alan olmaz. Evde qalacaqsan.
Bax burası Elinin ağlına gelmişdi. O oğlan idi, bele şeyler onun üçün problem deyildi ki. Dediyinin menasızlığını özü de derk edirdi. Ellerini cibine qoyub, başını aşağı saldı. Esebden dodaqlarını çeyneyirdi. Birden başını qaldırıb, dik Jalenin üzüne baxdı. biraz telaşlı sesle dedi:
- Bes sen? Indi senin adın menimle çıxdı, deqiq evde qaldın sen.
- Narahat olma. Men ne vaxtsa aile qurası olsam, camaatın ağzına baxan yox, mene inanan biri ile olacaq bu. Eminem o insan menim bunu niye etdiyimi başa düşecek.
Eli gülümseyib:
- Onda sene kiçik, tek gözlü, yaşıl sevgilinle xoşbextlik arzulayıram. Çünki ele bir adam dünya da yoxdu, ancaq Marsda ola biler.- deyib, arxasını dönüb getdi.
Bir-iki addım getmişdi ki, dayandı. Dönmeden elini arxaya uzatdı. Jale ne istediyini anlasa da, etmeye tereddüt edirdi. Bayaq heç düşünmeden tutduğu eli, indi toxunmağa bele cesareti yox idi. Amam deyesen Eli de gözlemekden bezmişdi. Arxasını dönüb, Jalenin elini tutdu. Indi sürükleme sırası Elide idi. ikisi birlikde bütün inşaatı gezdiler. İşçilerin yanından keçende Eli Jalenin daha çox özüne teref çekirdi, teklikde ise bir-birlerinden o qeder uzaqlaşırdılar ki, aralarından qatar keçerdi. Amma ellerini ayırmaq ikisinin de ağlına gelmirdi. Eli işçilerle köhnenin tanışı kimi danışıb, işlerin nece getdiyi ile maraqlanırdı. Jale ise lahiyenin detalları, çertyoj, karkas kimi texniki meselerle maraqlanırdı. Elini öldürseler bele etiraf etmezdi, amma öz-özlüyünde Jalenin işini yaxşı bildiyini tesdiq edirdi. Hevesle, ürekden işlemesi, balaca uşaqlar kimi dayanmadan suallar vermesi ise gülümsedirdi. Hele bir ara Jale kerpic daşımağa çalışmışdılar da, Eli ve işçiler gücle fikrini deyişdire bilmişdiler. Eslinde Jale onların sözüne göre el çekmezdi, amma tek kerpici qaldırdıqda bele o dünyanı görüb-gelmesi inadını qırdı.
Onları orda qoysaq ve helelik Namazovlar

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 95 >>