gördü. Sehvini düzeltmeye çalışdı.
- Yeni ataman elahezretin yanında olub, kömek etmek isteyirem. Bizim müdire bele deyilmesinden xoşu gelir...
Jale başını yelleyib, tek kelime etmedi. Müdirin bele şeylerden xoşu gelen adam olduğu heç ağlına gelmezdi. Şirkete çatdıqda maşından düşdüler. Ele ofise girmişdiler ki, çıxan Reşid beyle rastlaşdılar. Reşid kişi ikisini de sorğu-sual etdi. Razı qaldığı belli idi. Amma en çox Jalenin deqiq ve texniki cavablarından xoşu gelmişdi. Bunu gizletmedi de.
- Çox sağ ol Jale qızım. Men artıq şirketi size emanet edib gede bilerem. Elinizden geleni edin.
- Baş üste elahezret.
Her kes teeccübden donub qalmışdı. Jale ne olduğunu anlamayıb, hamının üzüne bir baxdı. Ne qaş-qabağını düyünleyen Reşid kişi, ne masasında üzünde dehşetli bir ifade olan Zeyneb tek kelime edirdi. Eli ise... Elini ağzına tutub, gülmeyini gücle saxlayırdı. Reşid bey özüne gelib, Jaleye yaxınlaşdı. Üzüne baxmadan soyuq sesle dedi:
- Yaxşı qızsan, amma bil ki, menim iş yerinde yaltaqlıqdan xoşum gelmir.
Reşid bey yanından keçib getdikden sonra Jale başını aşağı saldı. Qulaqlarına kimi qızarmışdı. Ele utanırdı ki... birden pıqqıldama eşidib, üzünü yana çevirdi. Eli artıq gülmeyini gizletmirdi. Jalenin üstüne geldiyini görüb, onu qabaqladı. Az qala onunla burun-buruna gelib:
- Birincisi sehv dedin, “ataman elahezret” olmalı idi. ikincisi sene men dedim ele de?- deyib, gözlerini Jaleye dikdi.
Ciddi dayanmağa çalışsa da, gözlerinin içi bele gülürdü.
- Hem, qalibiyyete geden her yol meqbuldur.- deyib, göz vurdu.
Jalenin çiynine yüngülce toxunub, yanından keçib otaqlarına getdi. Jale elini qaldırıb üreyine qoydu.Bilmirdi üreyi qezebden bele tez döyünür, yoxsa....Bilmirdi üreyi qezebden bele tez döyünür, yoxsa... Başqa neden ola bilerdi ki? Jaleye göre başqa bir sebebi ola bilmezdi, olmamalı idi. Bes Eliye göre?
Günler öz axarı ile gedirdi. Eli ve Jale arasındakı reqabet biraz durğunlaşmışdı sanki. İkisinin de bu iş istemeye öz sebebleri vardı ve özlerinin

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 95 >>