danışırdı. Eli ise bir yandan ağzını doldurub danışmağa davam edirdi:
- Bir de o domba gözlerini adam zillemir? Bu boyda...- deyib, eli ile bir ölçü tutdu. Göze yarı baxıb, bes elemediyne qerara geldi.- Yox, bu boyda gözlerini dikir adama!
Sima xanım teeccünle Elinin eline baxırdı. En az bir alma boyda tutmuşdu elini. Oğlunun bu müqayisesine dodağı qaçdı. Amma Eli ciddi olduğundan özünü yığışdırdı.
- Hmm, böyük gözler geşeng olur deyirler...
Eli göz ucu anasına baxdı. Üzünde “Hı hı, geşengmiş!”deyermiş kimi istehzalı ifade vardı. Birden elini qulağına tutdu. Sima xanım onun ağrıdığını hiss edib, telaşla soruşdu:
- Noldu oğlum?
- Qulağım cingildedi. Deyesen kimse menim haqqımda danışır...
******
- Axmaq neandertal! Ne imiş, kişi olan yerde qadın pul ödemezmiş. Niye ha?! Niye?! Öz yediyimi özüm ödemek isteyirem, bax sene ne?! Neandertal! Beyni çürümüş, beyni.
Jale içindekileri boşaldıb, özünü çarpayıya atdı. Hele de esebi idi. eve geldiyinden beri öz ani zeifliyine ve Eliye lenetler yağdırırdı. İndi de yastığını qucaqlayıb, gözlerini tavaan dikdi. Yene, Elinin bayaqkı özündenrazı ifadesi gözünde canlanırdı. Yataqda dikelib, var gücü ile yastığı divara atdı. Eli burda olsaydı onu elleri ile boğa bilerdi. Saçlarını qarışdırdı. Deyesen sakitleşirdi. Bu defe rahatca yerine uzandı. Gözlerini yumub, yuxulamağa çalışdı... Amma... “Ay qız baxma mene!” qışqırıb üzünü örtmesi, ona uzatdığı eli, gizletmeye çalışdığı gülümsemesi ve her zaman insanın gözünün içine dik baxması... Jale celd yerinde dikeldi. Elini sinesine qoydu, üreyi tez-tez döyünürdü. Döyükdü. Bu ola bilmezdi, ele deyil? Heyacandan qurumuş dodaqlarını aralayıb pıçıldadı:
- Menim... ondan... xoşum... gelir?!- Menim ondan xoşum gelir?!
Jale bunu özüne bele olsa etiraf etdiyine inan bilmirdi. Gözleri qorxu qarışıq teeccübden böyümüşdü. Her hal dünyada öz hisslerinden bu qeder çox qorxan, dehşete düşen ilk qız idi. Özünü ene merpayıya atdı. Üzündeki o yadplanetli görmüş ekinçi ifadesi getmirdi. Elleri

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 95 >>