layiq olmayan axmağın yekesidir! Sen özüne, hislerine qarşı dürüst ol yeter.
Jale bibisinin sözlerini dinleyende seirlenmişdi sanki. Yeter xanım hemişe kişileri pislemişdi, amma ilk defe idi sevgi haqqında bu qeder gözel danışırdı. Bele ki, birazda kecse Jale özünü saxlaya bilmeyib ağlayacaqdı.
- Etiraf etsin, sonra da fırladıp atsın.
Belelikle Jalenin çehrayı xeyalları çilik-çilik oldu. Teeccübden daha da böyüyen iri gözlerini bibisine dikdi:
- Hııı?! Ne?!
- O qeder axmaq birisi ile evlenmeyecek elbetde. Biraz hevesini alsın, sonra da atsın. Sürüm-sürüm sürünsün o beyinsiz. Çöllere düşsün, dili cadar-cadar olsun, bir damla su vereni olmasın! Allahın belasına gelsin, boynu altında qalıb ölsün!
Aha, Yeter xanım yene transa keçdi. Jalenin yastığını dartışdırıb, boğub, az qala parçalayıb xeyalında bütün kişilere işgence edirdi. Jale ise bunları vecine almırdı deyesen. Yeni 6 ay evvel bibisi yastığını xüsusi bir ritualla feminslere qurban etmişdi. Hetda qurbanın bezi parçalarını-tüklerini otağın künc-bucağında tapmaq da olardı. Indi yastığını boğursa ne olmuş? Onun daha ciddi problemleri vardı. Eslinde bibisi ilk defe ağıllı meslehet vermişdi, yeni son hisseni saymazsaq. Biraz akitle.en bibisinin elinden yastığı alıb, qucaqladı. Gözlerini boşluğa dikib, köks ötürdü. Yeter xanım da Jalenin neyi olduğunu anlamamış deyildi. Amma bilirdi, Jale her şeyin en yaxşısını ondan da yaxşı bilir. Daha doğrusu buna ümid edirdi...
*******
Zeyneb bayaqdan başı üstünde dayanmış Elmanı görmemiş kimi davranırdı. Amma Elmanın da elçekmek niyyeti yox idi deyesen. Gözlerini Zeynebden bir saniye bele olsun çekmirdi.
- Ne baxırsan tülkü kimi?
Elman başını yana eyib, ala gözleri ile mesum-mesum baxıb dedi:
- Men?
- Yox, nenem! Çekil, işimi görmeliyem.
Elman aşağı çökdü. Masaya dirseklenib, çenesini eline söykedi. Gülümseyib, şirin-şirin danışmağa başladı:
- Bax men yaraşıqlıyam, şirinem, zarafatcılam ve hetda imkanımda yaxşıdı. Evvel axır senin xoşuna gelecem. niye uzadırsan

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 95 >>