danışacaqlarına göre qurban vermek istemirem... Hem sen...
- Neandertal, dürdüşünceli, ne bilim ne. Amma sen bu neandertalı sevirsen.
Jale Elinin ona özünden razı baxdığını görüb, daha da esebleşdi. “bu beyinsize etiraf eden yerde ağlım hardaydı menim? Ez onu, ez Jale!”.
- Birincisi sevmirem. ikincisi ise, gönder elçilerini! Xalamla size xoşbextlik arzulaıram. eger elinden sağ qurtulsan!- deye qışqıran Jale, masadan qalxıb kafeden çıxdı.
Eli ise ne olduğunu anlamayıb, çiynini çekdi. Pıçıldadı: “xala? Xala kimdi? Onunla men niye?”
Seherisi gün her iki evde de ciddi hazırlıqlar gedirdi. Şirniyatlar, çiçekler, en gözel paltarlarını geyinmiş qonaqlar. Bu telaşdan xoşlanmayan iki nefer ise, ele bu telaşın sebebkarları idi. Eli adamlardan çox, hediyyelerle dolmuş maşını işe saldı. Biraz sürüb, göyerçin heykelinin qarşısında saxladı. Vicdanı onu narahat edirdi. Elini sükandan çekmeyib, gözünü yol ayrıcına dikmişdi. Yanında oturmuş Reşid kişi biraz narahat dillendi:
- Noldu Eli? Getmirik?
“Men xeyallarımı, arzularımı başqalarının danışacaqlarına göre qurban vermek istemirem...”. Eli telefonu cibinden çıxarıb, zeng tarixçesindeki bir nömreni yığdı...
******
Jale ekrandakı adı görüb duruxdu. Niye bu vaxtı ona zeng edirdi ki? Narahat şekilde ona baxan ailesine gülümseyib, zengi aşdı:
- Alo.
- Sizin ev göyerçinden solda idi?
- Ne? Orda ev varki, elbetdeki sağda.
- Demeli solda he?
Jale teeccüble çiynini çekdi. Yeni Eli bu qeder axmaq idi? sesini daha da yükseldib, onu acılamaq isteyirdi ki... Birden gözleri işıqlandı. Telefonu qulağına tutub, sevincek dedi:
- He, sağda...
Bütün gece bir aile heyacanla qonaqları gözleyerken, diger aile Mingeçevirin boş küçelerinde dolanırdı...Seher Jale qapını astaca açıb, içeri girdi. Başını qaldırmadan sakitce gedib yerinde eyleşdi. Kağızları qabağına tökse de, bir şey ede bilmirdi. Dersinden iki almış şagird kimi sessizce oturmuşdu. Gözucu Eliye baxdı. O olduqca sakit görünürdü. Amma eslinde... “ Göresen indi ne olacaq? Yox

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 95 >>