deyirdik...
Eli Jalenin heç ne olmamış kimi cütlükle danışmasını bir müddet qezeb qarışıq teeccüble izledi. Sonunda sebrini basa bilmeyib, Jalenin qolundan tutub qaldırdı.
- Neynirsen? Men burda iş danışıram e.
- Men ise gedirem ve men hara gediremse, sen de menimle gelirsen.
- Pah! Niye?!
- Bes partnoy idik, arxamda idin?!
Jale çiynini çekib:
- Daha sen batanda, men de batacam demedimki?. İşi sen görmeyeceksense, men görmeliyem.
- Senin ki, neve sevgidir he? Sevdiyin adam burda tehqir olunur, sen ise iş düşünürsen. Inana bilmirem sene... – deyen Eli, heqiqeten de meyus halda başını yelledi.
- Birincisi seni sevmirem. ikincisi neandertalın biri özü qaşındı. Medeni davranardın, olmazdı bele.
Bu artıq Elinin sebrini daşıran son damla idi. esebi-esebi:
- Men? Men?! He, gör men kime deyirem ee. Sen de mene itin sözünü demirsen?! Guya sevdiyin adamam birde. Düşmenin olsam gör neyniyersen. Bu ifriteyle birleşib meni gebertme...- eli ile masanı gösterende sözünü kesdi.
Masada heç kim yox idi. bir tek ikisi bütün restoran onlara baxarken dalaşırdılar, cütlük çoxdan getmişdi. Jale de özüne gelib, her kesin onlara baxdığını görüb başını aşağı saldı. Eli ile iksi tek kelime etmeden yerlerine oturdular. Bir müddet dinib-danışmadan masaa gözlerini dikib dayanmışdılar. Bu sükutu Jalenin pıçıltısı pozdu:
- Reşid bey bizi öldürecek...
Eli tek kelime etmese de, üreyinde onu tesdiqleyirdi. “öldürecek de sözdü? Meni evvel dilimleyecek, sonra şişe çekecek, duzlayıb-istiyotlayacaq, közün üstüne qoyacaq. Bunlardan sonra üreyi soyumayacaq, bişmeye qoymayıb çiy-çiy yeyecek 100%”. Onlara tapşırılan ilk işi bele bacara bilmemişdiler. Eslinde bu daha çox Elinin günahı sayılardı.
- Senin günahındı hamsı neandertal!...
- Aa, men yazıq neyledim? Belke biraz, cıqqan menim günahım ola. Yoxsa qalanı ikimizin günahıdır.
Eli özünü su üzüne çıxarmağa çalışsa da, Jalenin qarşısında özünü günahkar hiss edirdi. Odur ki, Jaleni eve apararken bele tek kelime etmedi. Maşını Jalegilin

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 95 >>