mehellesinde saxladı. Vicdanı hele de onu narahat edirdi. Boğazını arıtlayıb, ağır-ağır söze başladı:
- Eslinde daha çox menim günahımdır. Sebirsiz ve kobud davrandım. Sen ise yaxşı gedirdin. Heqiqeten işin ehli kimi davrandım. Ne edeceyini menden yaxşı bilirdin çünki. Deyesen sen menden daha çox bu işe layiqsen... Yeni yolların biraz özbaşına olsa da, istediyini etmek üçün elinden geleni edirsen. Yeni... üzr isteyirem. Tek bu güne göre yox, ilk gün bele senin işlemek istemene lağ etdiyim üçün baxışla... ve birdeki sen deyesen...- deyen Eli, üzünü çevirib Jaleye baxması ile susması bir oldu.
Jale başını maşının qapısına söykeyib, yuxuya getmişdi.
- Yatdığı vaxta bax ifritenin! Men bunları deye bilmek üçün ne qeder vaxta cesaret toladım xeberin var senin?! Xanımız ise xorxaxor yatır. Ele bil 5 ulduzlu oteldir bunun üçün maşınım. Ha! Sen bir de eşidersen menden bele sözleri! Ay eşitdin ha, ancaq yuxunda!
Eli bunları esebi-esebi dese de, pıçıldayırdı. Deyesen Jaleni oyatmaq istemirdi. Qerarsız qalmışdı. Jaleni oyatmalı idi, amma cesareti o qeder de yox idi. Sonunda qeti qerara gelib, ona teref eyildi. Ağzımı açıb, qışqırmaq isteyirdi ki... Jale yatanda heqiqeten de gözel görünürdü. Ya da indi susurdu deye Eliye bele gelirdi. Axı o her ağzını açanda Elini özünden çıxarırdı. Eli de deyesen bunu düşünüb qımışdı. “men neynirem?.” deye pıçıldayıb, celd üzünü çevirdi. “ Nolub? Heç yatmışqız görmemisen? Görmemiş ola bilerem, amma görmemiş kimi davranmamalıyam. Ay, bu cümleni özüm bele anlamadım. Neyse Eli, planı açıqlayıram. Demek onu oyadırsan, evine yola salırsan, sonra da eve gedib o birisi “dovşan” xanımın acığına futbiola baxırsan!”. Eli belece özüne toxdaqlıq verib, Jaleye teref çevrildi. Çiyninden tutub, astaca silkeledi. Bu Jaleni oyatmaqdansa tellerini üzüne dağıtdı. Jale üzüne tökülen saçları onu qıcıqlandırdığından burnunu qırışdırıb, mızıldandı. Eli ise bunun indiye kimi gördüyü en şirin menzere olduğuna and içe bilerdi. Odur ki, qeyri-iradi elini uzadıb

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 95 >>