Amma biraz sussan... çox gözel olursan. sesin ise... adam isteyir ancaq seni danışdırsın, amma ağzını açmağa başlaynada da susmağın üçün dua edirem! hem her gün görmek isteyirem, hem de görende yox olub getmeni! Bilmirem... Bilmirem! ne eledin axı...
Eli heqiqeten de gözlerini dikib Jaleden cavab gözleyirdi. Heç onun dediklerini bele tam anlamayan Jale çiynini çekdi. Özünü cilovlamağa çalışıb, ciddi şekilde dedi:
- Belke menden xoşun gelir?
- Ha?! Ne?! Yox, ola bilmez! Yeni... ola biler ki? Belke de... deyesen senden xoşum gelir.- deyen Eli teeccübden geniş açılmış gözlerini Jaleye dikdi.
Yazıq Jale bilmirdi tarixdeki en menasız eş etirafına gülsün, ya ağlasın..
- Belke menden xoşun gelir?
- Ha?! Ne?! Yox, ola bilmez! Yeni... ola biler ki? Belke de... deyesen senden xoşum gelir.- deyen Eli teeccübden geniş açılmış gözlerini Jaleye dikdi.
- Bu ola bilmez...-deye pıçıldadı Jale.
Bir-iki addım geri çekildi. Özünü cilovlamağa çalışdı. Uzaqdan gelen avtobusu rahatlamış kimi derinden nefes verdi. Yola baxıb avtobusun yaxınlaşmasını gözledi. Arada etrafı süzen gözleri hele de ona baxan Eliye ilişirdi, amma celd baxışlarını qaçırırdı. Avtobus ağır-ağır yaxınlaşıb dayandı. Qapılar fısıltı ile açıldıqda Jale cesaretini toplayıb:
- Senden xoşum gelir. Lakin özümü daha çox sevirem bağışla.- deyib, celd avtobusa qalxdı.
Eli olanları anlaya bilmirdi. Bele olmalı idi? Axı o Elini sevirdi, bu cavab ne idi? arxaa dönüb ağır addımlarla yerimeye başladı. Beynindeki suallar atdığı her addımda daha da artırdı, lakin o suallara cavab vere bilecek tek insan onu tek qoyub getmişdi...
Jale qapını açan bibisini gördükde özünü gülümsemeye mecbur etdi. Zeif halda görünmek isteyeceyi en son insan idi qarşısındakı.
- Geldi? Bu qızı sen bele eledin Yeter! Kimin qızı bu vaxtı eve gelir he?! Adına söz çıxacaq indi...
Jale atasının sesini eşidib, içeri keçdi. Stolun başında eyleşmiş atasını qucaqladı. Yanağından öpüb, şen sesle dedi:
- Yaxşı, bir de gec gelmeyecem atacan. Sakitleş,

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 95 >>