dedi:
- Ne serekleyirsen? Ne bar? Ne viski? Başına hava gelib?! Amarikadı bura senin üçün? Adam balası kimi gedib bir restoranda araq ile qabırğa kababı yeyeceyik.
- Heqiqeten sen geride qalmısan. Ele yaxşı ki, o qız senle olmayıb. Qabırğa kababı nedi ee. Men ciyer...
Maşın süretle ireli şığıdığından Elcanın mızıldanmaları eşidilmedi... Elinin düşündüyü kimi, emisioğlu onu axmaq fikirlerinden qurtara bilecek tek insan idi. Bes Jale? Onu kim ovudacaqdı? Belke de heç kim...Eli üzüne düşen gün işıqlarından qorunmaq üçün yorğanı başına çekdi. Birden gündüzün olduğunu derk edib yerinde dikeldi. Azca qalxması ile, ağrıdan çartlayan başını iki elli tutması bir oldu. Başı mengene ile sıxılmış, ele bu saniye gözleri yuvasından çıxacaqmış kimi ağrıyırdı. Biraz eyni veziyyetde dayanıb, küt ağrıya azda olsa öyreşdikden sonra gözlerini açdı. Paltarlı yatmışdı deyesen. Bir tek ayaqqabıları ayağında deyildi. Heç ne derk ede bilmeyib, döyükdü. Gücle yerinden qalxıb, süst şekilde qonaq otağına yeridi. Metbexden gelen takkıltıları eşidib, ora boylandı. Elya xanım yuduğu qabları yerleşdirirdi. Boşqablar ir-birine toxunub cingildedikde Elinin ağrısı güclenirdi.
- Ay ana. Sonra eliyersen. Çay ver nolar.- deye zarıyıb metbexdeki stula çökdü.
Elya xanım sevimli oğlunun halını bele soruşmadan qab-qaşığı cingildederek çay süzdü. Elinin qarşısına zerble qoyub, dönüb getmek isteyirdi ki Eli onu saxladı:
- Nolub ana? Kefin yoxdu ele bil?
- Niye kefim olmasın ki, bir dene oğlum evlenir. Menden xoşbexti yoxdu.
Bu an Eli Elya xanımın kinayesini sezecek halda deyildi. Evlilik mövzusunu anlamağa çalışırdı.
- Ne evlilik? Kim evlenir?
- Sen. Axşam direşmemişdin ki, o qızla evlenirem?
- Ha? Axşam?...
Elinin bulanıq zehninde dünene aid xatireler yavaş-yavaş aydınlaşırdı. Elcanın onu sürüyerek eve getirmesi, oğlunu ilk defe bu qeder serxoş gören Elya xanımın telaşını ve sonra... sonra? “Ayaq üste bele dura bilmeyen Eli sesinin gür yerine salıb bir şeyler demeye çalışırdı:
- Ana...

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 95 >>