etmeli idi, bu veziyyetde ne edeceyini bilmirdi. En pisi ise Eli ne edileceyini yaxşı bilene oxşayırdı. Jale özünü sındırmayıb, dillendi:
- Indi biz ne edeceyik?
- Biz? Yox, sen ne edeceksen? Madam ki, gelecekde öz şirketini qurmaq isteyirsen, onda özün de hell et. Yox, eger bacarmasan, gelib “Eli men sensiz heç neyem. bütün dediklerimi geri alıram. O ne endertaldı-nedi o daxil. Nolar mene kömek et.” desen, onda ederem.
- Pa! Ondansa gedib özümü Küre ataram.
Eli bic-bic gülümseyib, Jalenin çiynine toxundu. Süni qayğıyla:
- Aa, ele deme. İndi Kürün suyu soyuq olar, xestelenersen. Görürsende üreyimin yumşaqlığını?.
Jale elini havaya qaldırıbı, işaret barmağını Elinin üzüne qarşı salladı:
- Sen...Seni...of!- ne deyeceyini bilmeyib, gözlerini süzdürdü.
Eli ise bundan zövq alana oxşayırdı. Jaleye daha da yaxınlaşıb, üzüne qarşı gülürdü. Kenardan bu menzere olduqca sevimli görüne bilerdi. Lakin bu anı pozan bir şey oldu. Eli mesaj sesinden diksinib, heç istemese de cibindeki telefonu çıxardı. “Salam. Menem, Aytaç”. Eli Aytaçın kim olduğunu xatırlamağa çalışsa da, ağlına bir şey gelmirdi. Yaddaşını derinliklerini qurcaladıqda, üzü bozardı. Aytaç-gelecek nişanlısı...- He, demeli Jale qızım nece bir açıqlama tapdın?
- Ee... Heleki üzerinde işleyirem Reşid bey.
- Bax bu heç xoşuma gelmedi qızım. Indiye tapmalı idi...
Geniş iclas otağında mesaj sesi eks-seda verdi. Bütün gözler eyni anda Eliye dikilmişdi. Eli baxışlardakı kinayeni, bezginliyi hiss edib yerinde büzüşdü. Telefonunu çıxarıb, stolun altında tutaraq kim bilir neçenci mesaja cavab verdi.
- Isteyirsiz biz çıxaq?
- Yox, ehtiyac yoxdu. Davam edek.
- Yox, yox. Çıxaq biz. Mane oluruq.
- Mane olmursuz...
- E sen menle mezelenirsen?!- deye qışqırıb, elindeki qovluğu Elinin başına çırpmaq üçün ayağa qalxan Reşid kişi otaqdakıların baxışlarını görüb yerine eyleşdi.
Jale çiynini çekib, vecsiz tonda dedi:
- Başa düşmek olar. Eli beyin nişanlısı onu çox sevir yeqin. Her çürük olmanın kor alıcısı varmış.
Bu

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 95 >>