çıxdıqda, o da pert halda ayağa qalxdı. Qapıya teref gedirdi ki:
- Sen qal.
Reşid beyin sesini eşidib, qayıdıb yerine oturdu. Gözlerini ona dikib, deyeceklerini gözledi. Reşid kişi ağzını açmaq isteyirdi ki, telefonu zeng çaldı. Eliye “biraz gözle” işaresi verib, telefonu açdı.
- Alo. Yaxşıyam, sen necesen? He, burdadı. Yox, öküzoğlu öküz direşib. Bir de gic kimi gedir qızla nişanlanır. elbetde, hardadı onda ağıl. Eşşeyoğlu eşşek ne qanır ki! Hele bunun üzündeki idbarlığa bax. Adam döyül ha. Buna ba, buna ba neter baxır ee.
Eli Reşid beyin düz gözlerinin içine baxıb danışmasından duruxub, pıçıltıya benzer sesle soruşdu:
- Emi, menden danışmırsan he?
Reşid bey çiynini çekib, ciddi sesle dedi:
- Yox. Senden danışıram.
- Ha?...ne?...amma...
Elinin nitqi tutulub, ne deyeceyini bilmeden ona baxdı. Reşid bey ise heç ne olmamış kimi telefonun diger ucundakına Elini “teriflemeye” davam edirdi. Sonunda zengi bitirib, zehmli baxışlarını Eliye dikdi. Deyesen yene onu danlayacaqdı. Amma birden baxışları yumşalmağa başladı. Qayğı hiss olunan sesle:
- Bax, seni öz doğma oğlumdan ayırmıram, bilirsen?.
Emisinin onu döydüyü zamanları xatırlayıb, başını yelledi:
- He, bilirem. kaşki ayırsan...
- Seni senden yaxşı tanıyıram, çünki sen eynen menim kimisen.
Eli Reşid beyin üzüne teeccüble baxıb, dehşetle pıçıldadı:
- Allah elemesin...
- Men de evveller senin kimi fikirleşirdim, “kişiyem!” deyib dağar-dağar gezirdim. Odurki anam mene Elcanın anasını tapanda razı oldum. Yaxşı qadın idi... Az yaşadıq bir yerde, amma ikimizde esla tam xoşbext olmadıq. Belke ömrü uzun olsaydı, bir-birimize öyreşmeye vaxtımız olardı, amma qismet olmadı. Kaş o da ömrünün axır günlerini üreyine yatan adamla keçirerdi... Yeni sözümün canı odurki, sen de özünü ve o qızı bedbext eleme. o axmaq fikirlerinden el çek. Emin olaraq senin xoşbextliyini isteyirem elbetde. Men de indi üreyime yatan birini tapmışam ve qalan ömrümü onunla keçirmek isteyirem. Allahın işine bax ki, o qadın da Jale qızımın

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 95 >>