Qurban deyim men en yaxşısı...”- deye düşünen Eli, Yeter xanımın öldürücü baxışlarından qaçmağa yer axtarırdı. Artıq elçiliyin heyacanı, ev sahiblerinin ona fikir vermemesi bele onu narahat etmirdi. Eli ile qalstukunu boşaldıb, derinden nefes aldı. Baxışlarını otaqda gezdirib, birisinde sabitledi. Jale... Bu güne mexsus qısa bir don geyinmiş, makiaj edib, saçlarını çiynine tökmüşdü. Onu hemişe ciddi iş geyiminde görmeye öyreşmiş Eli üçün bu halı cox gözel idi. Özü de hiss etmeden Jaleye heyran-heyran baxmağa başlamışdı.
- Yavaş ol, yedin!
Eli sesden diksinib, Yeter xanıma baxdı.
- Ne?
- Deyirem, qızı gözlerinle yedin. Nedi,qız görmemisen?!
Eli telesik:
- Görmüşem elbetde. Hem men ona baxmırdım...ee.. Ha! Divardakı şekile baxırdım.- demesi ile, peşman olub eli ile ağzını tutması bir oldu.
Jalenin arxasındakı divardakı şekil Yeter xanımın cavanlıq şekli olduğu belli idi.
- Pa! Neyine baxırdın?
- Ee... cavanlınızda çox g... yeni sevimli olmusuz... bir de mehriban-mehriban gülümseyirsiz şekilde...
“Allahım sen günahımdan keç.”- deye düşünen Eli zorla gülümsedi. Yeter xanım yene bir söz demek isteyirdi ki, Nadir bey öksürüb onu susdurdu.
- Bir de xoş gelmisiz.
Bu artıq söze başlamaq üçün işare idi. Cemil bey özünü qabağa verib, söze başladı.
- Xoş gördük, xoş gördük. He, niye geldiyimizi siz de bilirsiz yeqin. Qız razı, oğlan razı. Odur ki, Allahın emri, peyğemberin kebni ile Yeter xanımı, Reşid qardaşıma isteyirem.
Bayaqdan sevincini gücle gizletmeye çalışan Eli, son cümleni eşidib başını qaldırdı. Teeccüble Atasına baxıb:
- Kimle kim?
- Kim olacaq oğlum? Eminle Jalenin bibisi.
- Bibisi? Bibisi hardadı? Hem emim hardan çıxdı eee? Bes bu menimle, Ja...
Reşid beyin bic-bic tebessümünü gören Eliye yavaş-yavaş her şey aydın olurdu. Yerine çöküb, alnını ovuşdurdu.
- A gede, kiri. Xoşbextliyime mane olma. He, qardaş davam eleyin siz.
- Emi, sen de heç vicdan yoxdu he?
- Mene ne? Biraz elli terpeneydin. Da gecdi, imkan ver bu iki seven qelb

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 95 >>