olmuşdular ki, yanlarındakı adamları unutmuşdular. Adamlardan en yaşlısı öskürüb onların diqqetini çekdikden sonra, söze başladı:
- Şikayet emeye ehtiyac yoxdur. Öz aramızda araşdırarıq ve bunu eleyenleri taparıq. Qızım sen qovluq deyirdin?.
Jale sevincek bayaqdan vermeye çalışdığı qovluğu qocaya uzatdı. Üzde bildirmese de, üreyinde Eliye minnetdar idi.
Eli:
- Yaxşı da men gedim...- deyib, ayağa qalxanda Jale penceyinin qolundan ataca tutub, onu stuluna çekdi – Ya da, getmeyim?
Bu sualına cavab gelmese de, Jalenin üzündeki esebi ifade Eliye bes edirdi. Gülümseyerek yerine eyleşdi. Amma ele hemin an ciddi ifade alıb, dedi:
- He, harda qalmışdıq?
İclasdan çıxdıqlarında Jale derinden nefes aldı. (müellif: Cemile Memmedli) Bu rahatlamanı kime borclu olduğunu bildiyinden, yanında yeriyen Eliye teref döndü. Eli onun dayandığı görüb, özü de dayandı. Küçenin ortasında olduqlarından gözlerini ona dikib sözünü tez demesini gözleyirdi. Jale caseretini toplayıb:
- Men istesem bele mene kömek etdiyin üçün çox sağ ol...
- Neyse, deymez. Gedek.
Elinin onun sözlerini axıra kimi dinlemeyib, maşınına teref telesdi.
- Bir deqiqe, söz deyirem men burda?.
- Of, şirketde deyersen.
- Burda niye deye bilmirem ki? Ha, demeli başqaların yanında deyib, lovğalanmağını izlemeliyem?!
Eli bu sözden sonra arxaya dönüb. Jaleye yaxınlaşdı. Ciddi tonda dedi:
- Bura küçedi. Küçenin ortasında danışsaq camaat ne fikirleşer? Qızsan sen, bele şeyleri menden yaxşı bilmelisen.
- Camaatın ne fikirleşeceyinden mene ne?! – deye qışqıran Jale, Elinin ellerinden tutdu – Mene ferqi yoxdu. Nece yeni, men niye yaxşı bilmeliyem?! Sırf qızam deye öz iş yoldaşımla söhbet ede bilmerem?! Mütleq künc-bucağa gizlenmeliyem?! Sen de o axmaqların sözü ile davranırsan he?! onsuzda camaat ne deyer deye....
Jale sözünü bitirmeden susub başını aşağı saldı. Esebden titreyirdi.
- Jale...
Öz adını eşidib başını qaldırdı. Eli ilk defe idi ki, onun adını tek çekirdi. Teeccüb qarışıq heyacandan qızarıb,

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 95 >>