qesdime dursun.- deye pıçıldayıb, ayaqqabıları aparıb emisinin qarşısına qoydu.
Otaqdan çıxıb, öz evvelki otağına girdi. Qapını berk çırpdı. Masaya gözü ilişdikde daha da qezeblendi. Jale şestle eyleşib, Eliye baxırdı. Onun özünden razı tebessümü Elini cin atına mindirdi. Masaya yaxınlaşıb, elini üstüne qoydu. Jaleye teref eyilib dedi.
- Bura menim masamdı.
- İdi. Indi menimdir.
- Menim eseblerimle oynama. Get evine anana kömek ele, bu işler sene göre deyil. Menimle reqabete döze bilmezsen sen.
Jale de ayağa qalxıb, ellerini masaya qoydu. Elinin düz gözlerinin içine baxıb dedi:
- Esl sen menimle reqabete döze bilmezsen. Hem qızam deye inşaatdan anlamadığımı düşünürsen? Bes diplomu nece almışam?
- Bilmirem. Yeqin ağlayıb, gözünün qorasını sıxmısan. Yazıqları gelib.
- Neandertal.
- Özünsen.
- Neandertalın ne olduğunu bilmirsen.
Eli tutuldu. Heqiqeten de ne olduğunu bilmirdi. Amma bu qız ona terif deyesi deyildi ki? Buna göre özünü sındırmayıb, lovğa-lovğa dedi:
- Elbetde bilirem. Senin 1 hefteye burdan qaçacağını da bilirem. indilik masamı mene qaytar.
- Bu menim masamdı!
Eli masanın kenarlarından tutub özüne teref çekdi. Jale az qalsın yıxılacaqdı. Amma tez özünü düzeldib, o da masanın kenarından yapışdı. İkisi de masanı çekişdirirdiler, amma masa ne o terefe gedirdi, ne de bu terefe. Eli bunun işe yaramayacağını anlayıb, masanı buraxdı. Celd terpenib, diger terefe eyilib kreslonu götürdü. Qenimetini berk-berk qucalayıb, Jaleye acıq verirdi.
- Onda bu da menimdi. Görüm harda oturasan indi.
- Berk saxla, birden oğurlayarlar.- deyen Jale gözünü süzdürdü.
Elman Zeynebin geldiyini görüb, tez saçını düzeltdi. Ona yolunu kesib, ele ağzını açmaq isteyirdi ki.
- Yox.
- Bir imkan ver deyim da.
- De.
- Belke bu gün bir ça...
- Yox.
Eh, yene her günki hadise. Zeyneb yene Elmanı redd elemişdi. Elman başını aşağı salıb, yazıq-yazıq dillendi.
- Her gün “yox”. Ele bil başqa söz bilmirsen. Nolar ki, bir defe “he” desen. Neyim eksikdi menim he?

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 95 >>