sene direkleri...! Gel, otur!
Eli Reşid beyin emrane tonundan çekinse de, özünü o yere qoymayıb vecine deyilmiş kimi kresloya oturdu. Qezebden bığlarını çeyneyen emisine boş-boş baxıb dedi:
- Nolub emi?
- Esl sene ne olub eşşey oğlu eşşek! Neynemek fikrin var?! Batırasan meni?! Yaxşıkı Jale qızım vaxtında geldi, yoxsa ne... – Reşid kişi birden duruxdu.
Gözlerini Eliye dikib, bu defe yumuşaq tonda:
- Eli, yoxsa seni qovum deye bele qatıxlayırsan? Bax eger o qız burda işlesin deye...
- Elaqesi yoxdu. Işim-gücüm qurtarıb, o ifrite burda qalsın deye elleşecem! Yene beyninde bir şeyler qurma emi. Menim bacardığım budu sadece. –deyib, Reşid beyin sözünü kesen Eli bunları bir nefese deyib otaqdan çıxdı.
Reşid kişi Elinin etiraz etmesine reğmen niye bele elediyini anlayırdı. Yorğun gözlerini boşluğa dikib ağır-ağır düşündü. Yox, indiki veziyyetde iki yuxarı pilleli işçiye maaş vere bilmezdi. Elinin maaş istemeyeceyini de bilirdi, amma bir tek boş yer vardı. Hem bu mesele tekce iş yeri meselesi deyildi ki, daha ciddi problem vardı... Birden kiçik gözleri işıldadı. Elbetde, bunu tek başına hell ede bilmezdi. Birinin kömeyi lazım idi. Celd telefonun desteyini qaldırıb, ezberlediyi nömreni yığdı...
*****
Jale qapını anasının açdığını görüb gülümsedi. Sima xanımın yanağından öpüb, içeri girdi. Yene... Nadir kişi ile Yeter xanımın sesleri az qala küçenin başından eşidilirdi onsuzda.
- Nece yeni qoymayacan getsin?! Beyem öz başınasan?! Hem men getdim da, noldu?!
- Getdin, getdin. Bari getmemişden az da olsa adama oxşayırdın, ora gedende ifriteliyin tamamlandı!
- Hemişeki sözlerini niye demirsen?! Evde qaldın-filan? Gördün, men deyirdim ki, uyğun adamı gözleyirem. Axırki geldi.
Nadir kişi bezgin-bezgin başını yelleyib:
- Bunun tayları neve toyu elemeye hazırlaşır, bu ise... Bu yaşdan sonra eşq vurub başına!
Yeter xanı yene ağzını açmaq isteyirdi ki, Jaleni görüb dayandı. Ona teref qaçıb, telesik dedi:
- Jale, bu daş dövründen qalma atana baxma. Gedeceksen

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 95 >>