qarışmayacam.
- Men etek geyinirem ki?!
- Geyinmemeyi qadağan etmirem meselen.
Eli ofuldayıb başını yelledi.
- Bes ne?
- A, getdiyim yeri sene xeber vere bilerem meselen.
- Ne böyük lütf elediniz xanım. – deyen Eli, kinaye ile gülümsedi.
- Deymez cenab. Başqa?
- Son bir istek. Heç olmasa evlilik teklif etmek mene qalsın. Elinde bir gül ve üzükle qabağıma çıxsan, gedib bir 9 mertebeden özümü ataram ha!
Jale gülümseyib, başını razılıq menasında yelledi.(Cemile Memmedli) Deyesen ikisi de bir-birini başa düşmeye başlayırdılar. Sessizce oturub bir-birlerine baxırdılar. Birden Eli ağlına gelmiş fikirle qımışdı.
- Indi biz sevgili olduq?
- Deyesen...
- Bes indi ne olacaq?
Bu sualdan Jale qızarıb, başını aşağı saldı.
Bundan sonra ne olduğu melumdur. Bir-birlerine teref addımlamaq qerarına gelib, özlerinden ve prinsiplerinden kiçik-kiçik qurbanlar verdiler. Eyni anda, haqsızlıq etmeden, beraber... ve bu qurbanları onları daha da yaxınlaşdırdı. Jalenin getme vaxtı geldiyinde artıq her kes onları nişanlı sayırdı. Bir tek Jaleden başqa. Ona göre Eliden teklif gelmemişdi, demek ki, ortada evlilik yox idi hele. Son güne qeder Elinin bir hiyle etdiyinden şübhlenirdi. Lava limanında bele “senin getmeyime razı olduğuna inana bilmirem” demişdi. Eli ise gülümseyib, “senin düşündüyün kimi dardüşünceli deyilem. elbetdeki oxumaq haqqındı ve getmelisen.” Deye cavab vermişdi. Amma Jale teyyareye mindiyi anda Elcanın da yanında bitdiyini görüb anlamışdı her şeyi. Xüsusen de Elcanın üzünden “Eli meni mecbur eledi. Xilas edin!” deye yalvardığını oxuduqda. Amma bu defe etiraz etmedi. Qarşılıqlı qurbanlar...
6 ay erzinde Eli defelerle Almaniyaya gelmişdi ve bunun çoxu Elcanın günahı idi. O bu yolla onu Zeynebden ayırıb, Almaniyaya zorla gönderdiyi üçün intiqam alırdı. Amma bu intiqam biraz yersiz idi, çünki Elcan getdikden sonra birden-bire Zeyneb onunla maraqlanmağa başlamışdı. Özüne etmese de, her gün Jaleye zeng edib onun ne etdiyini soruşurdu. Reşid beyle Yeter xanımın

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 >>