de etmey istedim, amma bir ses bunu eleme deyirdi.
***

O vaxt gelib çıxan maşın meni qurtardı. Verdiyi siqnal diksindirdi meni amma eşiden kimi velosipedi götürüb şekilleri arxasına qoyandan sonra, sanki ilk defe sürüremmiş kimi eziyyetle pedalı fırlatdım ve maşın hemin yere park etdi. Arxaya baxmadan geldiyim yolla da geri qayıdanda arxaya baxmamağa çalışdım. Tap-tap sesleri gelmirdi amma, pis olan şey helede teqibdeydim.
Meşe yolunda ağacların arasından onu bir anlıq gördüm. Menimle paralel qaçan yeke bir qaraltı. Qarışıq bir heyvan, ya da insan? Derin bi hava uddum. Yene gözden itmişdi sadece eşidirdim. Meşenin içinde qaçırdı, “tap- tup- tap-tup” sesleri gelirdi.
Neynemeye çalışırdı? Eve burulan yolu görüb “OLA BİLMEZ!” dedim. Meni ötüb qarşımı kesecekdi... Qanıma dolan adrenalinin gücüyle özümüde heyretlendiren bir süretle pedalı çevirdim. Tap- tuplarda artdı, adrenalinimde. İndi evimize geden dümdüz yoldaydım. Bu daha yaxşıydı, amma hem de pis. Yaxşıydı çünki eve az qalmışdı, pis idi, çünki ayaqlarım çox yorulmuşdu. Belimi eyib dişlerimi sıxdım ve pedalları var gücümle fırlatdım. “Tap- tup- tap-tup”. Döngeye yaxınlaşırdıq ikimizde, bu onunçün ela bir fürset idi. Men dönüb yeniden süret yığana kimi oda meşeden çıxıb meni tutacaqdı. Gicgahlarımdakı nebzim gupbulduyurdu. Alnım ter içindeydi ve bedenim bütün su olmuşdu. Sükan elimden sürüşürdü. Ayaqlarım heç yorulmadığı kimi yorulmuşdu ve bu yorğunluğun sonradan dehşetli ağrılarını çekeceyimden emindim.
Döngeye çatıb sükanı az qala 90 derece çevirib ele bir tormuz verdimki, yerde dere açıldı.
Tormuzdan sonra heç bir saniye bele dayanmadım. Pedalı gücle fırlattdım ve baldırımda hiss elediyim ağrıdan qışqıraraq davam etdim. Ayaq ezelelerimden birinin qıc olmaması üçün dua edirdim.
“TAP- TUP-tap-tup” düz sağımdan gelen iri aralıqlı addım sesleri indi daha aydın idi. Men düz pedalı fırladıb güclü süret yığan anda onunda çatdığını anladım. Yene heçne görmürdüm amma bu itelenen budadlar, ezilen otlar küleksiz

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 104 >>