Nora.
Sonra bizi terk edib getdiyi gün geldi gözümün qabağına. Qapıya gedende bir an dayandı, sendelledi . Boynunun arxasından bir gözüyle bize baxdı. Sonra bacımı qucaqlaması ve öpmeyi. Her şey o anda baş vermişdi.
“Biz istediyimiz vaxt başqasının bedenine gire bilerik. Başqalarının heyatı bizim üçün vacib deyil”
Deyil. Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.Deyil.
DEYİL

“Yox... YOX” deyib hönkür- hönkür ağlayıram. Gözlerim berelderek Kopa ve Bacımın bedenine girmiş Noraya baxıram. Nora bacımın Bedenindeydi, demeli o gün Zaxorun parçaladığıda... Gözüme qorxudan dili açılmış bedende kömeksiz qalan bacımın son dediyi sözler keçir. “ANAR! KÖMEKYELEEEEE...”
“Nora? Yox. Yooooox! Fidann. Fidaaaaaaan. Fidaaaaaaaaan.” Kop üstüme gelib meni öldürmey isteyir amma Nora icaze vermir. Ses küye atamla anam çıxır. Çox şey demek isteyirem amma sadece qışqırıb Kopu gösterirem. Amma çevrilib baxanda orda sadece Noranı görürem. Bacımın bedeninde boş baxışlarla meni izleyir.

***
Ülkerin üzüne baxıram şok olub ve ağzı açıq qalıb. Gözlerim yaşarır, onun gözlerindeki ifadeni yozmağa çalışıram. Ayağa qalxır, yanıma gelir. Meni qucaqlayır ve “Sen neler yaşamısan Anar?” deyir.
Uzun bir vaxtdan sonra başımı onun sinesine söykeyib rahat bir şekilde ağlamağa başlayıram. Qelbimin derinliklerinde bu göz yaşlarıyla yeni bir ümid cücerir, çünki YANIMDA MENE İNANAN BİRİ VAR!


LİKE VE KOMMENTLERİ UNUTMAYIN.

<< 1 ... 102 103 [104]