yeddi şekil almışdım ve hemin iki şekil... İnanmayıb birde baxdım. Gözlerimi yumub “Ah” çekdim ve başımı qapıya söykedim. O anda 2 şey düşündüm. Hemin mexluq hedefinden yan keçmemişdi ve heyatımız tehlükedeydi.
En çox ayaqlarım yorulmuşdu. Ayağa dumağa çalışanda ayaqlarımın gücünün qalmadığını görürdüm amma orada da elece qala bilmezdim. Qorxum helede keçmemişdi. Xüsusilede elimde sübutum olmadan olara deyeceyim bütün şeyleri delilik kimi qarşılayacaqdılar.
“Sene ne olduğunu deyeceksen Anar?” bibim soruşdu.
“Meni... İt... qovub.” O vaxt ağlıma sadece bu geldi.
“İt ?” Başımla testiqlediyimi görüb, başı qarışmış bir üzle şekillere baxdı. “Bes nese şekiller deyirdin axı” deyib yene şekillere baxdı.
“7 Şekil idi. Heyecanlanmışdım ne dediyimi bilmedim yeqin. Eslinde şeklin ikisini itirmişem.” deyib aldanmağını gözledim. Başqa bir şeye halım yoxuydu.
“Can Anar, çox qorxdun?” deyib balaca uşaqlarından birinin başına gkmiş kimi meni qucaqladı. Sonra nese yadına düşdü ele bil ve geriye gedib üzüme baxdı ve “İt indi buralardadı? Ay allah qududzdu göresen? Birden uşaqlar oynayanda” dedi ve bu sözleri mene anamı xatırlatdı. Metleb uşaqlar olanda bütün analar bir- birine oxşayır deyesen.
Elinden tutub “Qızınnan soruş, o biler” demek istedim amma “Yox burda deyil sadece kende girledi meni.” Daha inandırıcı olsun deye xarizmamıda ezib “Mende bütün yolu qorxub telesik sürdüm” dedim.
Evvelce güldü “Yaxşı” dedi. Ciddi görünmeye çalışdı, amma sadece çalışdı.
Fikir vermedim ve kolidorun başına gedib pillekenleri çıxdım. Ayaqlarımı gücle Sürüyürdüm. Heç olmasa otağıma gelib özümü yatağa ata bildim. Qorxurdum ve hele 3 ay vardı. Yox bir an evvel bir şey tapıb burdan getmeliydik, özüde en tez vaxtda . Ya sonra ne olacaq? Axı Elizabet çox sevdiyim bibimle yaşayır. Onlara ne olacaq? Artıq eve getsekde rahat ola bilmezdim. Her an olardan birinin başına pis bir hadise gelmesiyle bağlı xeberi gözlmek... Yox bu işi burda hell edib sonra getmeliydim. Yoxsa... başqa yol yoxuydu.
Bu

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 104 >>