qızdan qurtulmalıydıq vebunun üçün elimden geleni edeceydim. Bir az yatannan sonra. Ayaqlarımın ağrısı keçennen sonra, rahat bir başla.
“Qalxanda hava qaranlıq idi artıq. Ne qeder yatmışdım? Niye heç kim işıqları yandırmırdı?Ve mene niye ele gelirdiki evde tekem? Yerimden qalxdım ve otağımdan kolidora çıxdım. Yene bu qapının ve polun cırıltıları. Bu ev dehşet idi.Qaranlıq kolidorla getmeye başladım. Bizim kolidor beleydi beyem? Düm- düz ve sonsuz kimi. Üstegel qaranlıq. Heçne görünmürdü qarşıda ve men geriye otağıma qayıtmaq istedim, lakin ele bil yerimde 360 derece fırlanmışdım, çünki geldiyim yer de artıq zülmet idi. Ve her terefde de neyse var idi. Polun cırıltısı ve hemin qoxu. Qeribe ve yad bir qoxuydu, evveller bu iyi heç hiss etmemişdim. Seher mennen şekilleri almaq üçün qabağımda dayanan mexluq. Bu o idi ve ya olar demeli, çünki indi hem arxamda hemde qabağımdaydılar. Nece qorxduğumu ve qanıma axan adrenalinimin teyziqini sözle ifade ede bilmerem. Cııııır-cırrrrrrrr, Cırrrrr- cııır. Aramlı addımlar.
“Kim var orda” cavab yoxdu. Gicgahlarım guruldayırdı nece danışa bildiyim özümede maraqlıydı. “Sen kimsen? Nesen?” Heçne yoxdu “Ne isteyirsen?” yada ne isteyirsiz demeliydim.
Bu vaxt bir fısıltı sesi tüklerimi biz-biz etdi. El bi bu sualımı gözleyirdiler ve cavab verrirdiler. Qulağıma “Haaaaaaaaaaa” sesi gelirdi durmadan amma teleffüz kim yox daha çox nefesi ağızla çekende çıxan “Haaaaa” sesi kimi. Dayanmırdı, getdikce güclenirdi.
“Nedi bu? Ne isteyirsiz?”
Haaaaaaaaaaa.... İndi bir az da tezleşmişdi ve insanı gerginleşdirirdi. Haaaaaaaaa.... Qulaqlarımı tuturam amma ferq elemir. Gözlerim gah qabağımdakı- gah arxamdakı qaranlığa qaçır. HAAAAAAAAAAAAAAA... Haçan bitecek. Başqaları hanı? HAAAAAAAAAAAA... Ses getdikce qulaqlarımın dibinden çıxırdı ele bil.
Yene arxaya baxdım heçne yoxdu. HAAAAAAA... Qabağa baxanda ise artıq qabağımda kimse, yada nese vardı. Üzünü tam göre bilmirdim qaranlıq idi , amam siluleti aydın görünürdü. Mennen uzun idi. İki qoşa ve

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 104 >>