istemediyim cavablar gelirdi. Xeberdarlıq. Bes sonra? Meni öldürecekdiler? Bunu düşünmemişdim amma indi çox dehşetli görünürdü. Biz normal bir aileydik ve geleceye aid normal planlarımız vardı, amma xett çekildi üstünden ve men veziyyetin ciddiliyini o vaxt anladım sanki.
Divanda oturdum ve dizlerimide qucaqladım. Bir az titreyirdime. Hava istiydi, evdede kondisioner işleyirdi. Pultu alıb söndürdüm ve ses kesildi. Ölüm sessizliyiydi ele bil. Her an nese eşidecekdim sanki, yada neyse olacaqdı. Öz nefesimin sesini de eşidirdim, hetta döyüntümünde. Daha çox deli olmadan kondisioneri yene yandırdım.
Bilmirem artıq mende öyreşirdim bu iye ya ne, evden yene o sümükle, kül iyinin geldiyini hiss edirdim. Gerek Mehriban bu iyi o da hiss edirmi deye soruşardım. Bu evde bütün bunları hiss eliyen tekce menem beyem? Niye o birileride görmür? Belke deliydim, yada olacaqdım ki, bele getse bu qaçılmaz idi. Amma Vüqar. O balaca bibimoğluda görmüşdü oları. Uşaqlar yalan demezdiler. Yegane tesellim buydu.
Her ne qeder günorta yatmasamda artıq üç gündü bunu edirdim. Yorğun idim ve stresden sonra bütüm ezelelerim boşalmışdı. Gerginlik keçdiyine göre rahatca yatdım.
Oyanan da saat 6-ya işleyirdi. Uşaqlar yene bayırdaydılar ve yeqinki anamla Mehribanda bayırdaydı. Bu qoxu yene gelirdi. Heç öyreşmemişdim bu iye, hetda indi yuxudada bu iyi hiss etdiyimi başa düşdüm. Geyinib otağımdan çıxdım. Koridor bom-boş idi. Emin olmaq üçün pencereden bayıra baxdım ve içi Elizabet qarışıq herkesordaydı. Anamgil balaca hovuz şişirtmişdiler.
Oların otağının qapısı açıq idi. Burda yaşca en kiçikler qalırdı. Elizabet, Rüstem ve Vüqar. İki bacım Fidan ve Aysel, Cemile ve Sekineyle daha böyük yan otaqda qalırdılar. Bir azca maraq ve bir azca da qoxu meni otağa girmeye vadar etdi. İndi qoxu o qeder tünd idiki. Bunu hiss elmirdiler? Sifetimi turşudub otağa baxdım. Elbetde böyük idi amma Vüqar demişken olarçün çox balacaydı. Eger o mexluqlar burda qalırdılarsademeli ortalıqda qalırdılar. Keçen gece

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 104 >>