Üzünde hemin idadesiz baxış qalmışdı. Benizi ağapbaq idi, göy gözlerinin altındaysa yorğunluq qaraltıları göze çarpırdı. Özüne çox yaraşan ağımtıl, açıq göy nöqteli paltar geyinmişdi ve yerinden terpenmirdi. Qucağında blaknot ve bezekli qelemini berk-berk qucaqlamışdı. Qısa aradan sonra “Bu kimdir?” soruşdum.
Mehriban ve eri Fuad eyni anda döndüler. Mehriban uşağı yaddan çıxartmış utancıyla ona yaxınlaşıb qucağına götürdü. Evvel öpüb sonra üzüne tökülen saçını qulağının arxasına verdi. Öz şah eserini teqdim eden ressam kimi “Elizabet” Bize baxıb davam etdi “Amma biz qısaca Elza demeyi sevirik. En kiçik balamızdı ve çox ağıllı qızdı, yazmağı da bacarır” deyib yene öpdü, sonra teecüblenmişikmi deye hammıza baxdı.
4 Yaşlı bir qıza göre yazmaq alqışlanacaq şey idi, amma mene göre dili qüsurlu bir qız fikirlerini ancaq bele çatdırırdısa heçde teeccüblü deyildi.
Gözüm yeniden Elizabete getdi. Yeni heqiqeten... Ola bilmezdi, yeqinki çox yorulmuşdum ve yuxudan tam ayılmamışdım. Başqa ne ola biler axı?
Hamı veş-vüşlerini yerbeyer edib qonaq otağına yığışdı. Bayaqdan meni özüne çeken qoxular bularmış. Bol görünen süfre bu gecenin çox uzun olacağından xeber verirdi.
Hemişeki söhbetler, hemişeki suallar ve cavablar. Daha çox görüşmediyimiz müddetde neler olduğundan danışırdıq. Sonra uşaqların dersleri barede ve tebii ki menim rüb qiymetlerimin çox ela olması barede. Söhbetin sonra iş ve biznesden getmesine az qalmışdı. O vaxta qeder durmağı fikirleşirdim, lakin esneyib “Men yatmağa gedirem” dedim.
Anam “A oğlum bayaqdan demek isteyirdim, imkan eliye bilmedim get fotoaparatını getir şekil çekdirek”
Mehriban “He yaxşı olar bu günden bir xatire qalsın” deyib daim sakit ve medeni Fuada baxdı. Fuad da nezaketle başını yelleyib çox gözel fikir olduğunu bildirdi. Bu adam hemişe heddinnen çox medeniydi. Bezen eseblere toxunacaq derecede amma bibimle bir- birilerini ela tapmışdılar.
“Yaxşı” deyib yuxarı qalxdım. Gede-gede Elizabete baxırdım. Bütün uşaqlar doymuş ve yorğun

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 104 >>