yolun qırağıdakı zibillikde ne görsem yaxşıdı. Dişi it yanındada balaca balalarıynan. Rengleri ağ idi, amma bir-birini dişdemeyden qana bulaşmışdı hamısı.” Atam bir ara verib özne geldi. Başını yelleyib helede gördüklerine inanmadığını bildirirdi. “Ana balasının birini yeyirdi, balalarda ananı yeyirdiler. Anada ele bil heçne hiss elemirdi. Balaların elesi vardıki bir- birinde yeyirdiler. Bütün gün yadımnan çıxmadı sora.”
Anamın üreyi bulanırdı deyesen. Heç Mehribanda yaxşı görünmürdü. Olara evvelce televizordakileri demek istedim amma sonra imtina etdim bu fikrimden ve yatmağa çıxdım. Heçneye hevesim yoxuydu. Hemde daha böyük derdlerim vardı.
Pillekenleri dönüb koridora ayaq basana kimi onun cılız bedenini görmedim. Qorxu ve ürek döyünmeleri eyni anda baş qaldırdı. Üreyim sanki bayaqdan işlemirmiş kimi birden qan vurmağa başladı. Hetta ilıq qanın nece sıxılaraq damarlarıma axmasını hiss edirdim. Adrenalin qarışıq qan.
Bir az yerimde dayanandan sonra yarıqaranlıq koridorla düm-düz addımladım. Çox sakit çıxsadabaşqa addım sesleride gelirdi amma men sadece gördüyüme cemlendim. Mene yaxınlaşanda qızarmış ve şişmiş gözlerinde ilk defe bir ifade gördüm. Ağlamışdı ve çox mesumuydu. Yerinde gücle dayanırdı ve elindeki blaknotu esirdi. Bir müddet belece baxdıq bir- birimize. Sonra bir kağız cırıb mene uzatdı. Alıb oxudum. Dehşetli bir şey gözleyirdim, ne bilim tehdid, qorxutmaq, incitmek kimi. Amma oxuyanda utanmış ve bir azcada gerginleşmişdim.
Oğurluq yaxşı şey deyil. Hamımızı nece bir belaya saldığınnan xeberin yoxdu. Xaiş edirem işime qarışma! Mene aid olanı mene ver.
Bir az keyleşmişdim ve vereqi endirib onu tam görende elini mene teref açdığını gördüm. Evvelce ne isteyir bilmedim amma sonra mene aid olanı mene ver keçdi alımnan ve bayaq cibe tökdüyüm yaşıl daşın qırıntılarını onun ovucuna tökdüm. Tökende ona toxunmmamağa çalışdım. Hemde birden eliyle yapışıb nese edecek dey fikirleşdim amma yanılmışdım. Sadece doluxsunmşdu vebunu görüb mende pis oldum.

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 104 >>