yatmışdım.Nece olduğunu bilmirdim amma başımı yastığa qoyan kimi yatmışdım. Buna göre özümden nifret edirdim az qala. Onunla bir an evvel danışmaq isteyirdim. Hetta üzr istemek. Bir terefdense bunun çox deli bir hereket olduğunu deyirdi. Axı onun qeder mende... Özümü topladım ve haqq qazandırdım. Az qala ölürdüm axı o gün. Bu bes idi ele. Eger bir anlaşılmazlıq varsa bunda her iki teref günahkarıydı. Bir terefdende bu qeder yumşaqqelbli olmaq istemirdim, çünkü hele onun kim olduğunu (belkede ne) bilmirdim axı.
Aşağı koridora düşen kimi ilk hiss elediyim yeni bir iy oldu. Dünenki kimi sümük qoxusu deyil deye fikirleşende yatağın altındakı buynuz ve evdeki o iyrenc qoxu yadıma düşdü.(Üreyiiyumşaqlıq yoxdu) Amma indi yanmış sümük qoxusu demek olarki yoxuydu (yada menim burnum dolmuşdu), amma onun evezine gül etri vardı evde ve aşağı koridora düşdükce getdikce keskinleşirdi. Bu iyi hardan xatırlayırdım bilmirem, amma sözzüz xoşlamadığım qoxuydu. Yenede o üreybulandıran iyden min defe yaxşıydı. Ele bil eve havatımizleyici sprey vurmuşdular ve bir az çox olmuşdu. İnsanı boğurdu.
Qapını açanda sarımtıl işıq gözlerimi qamaşdırdı. Bir müddet yığıb dayandım hetta geri çekildim, sonra gözlerimi qırparaq heyretle bayıra çıxdım. Ağzım açıq qalmışdı. Qarşımda ele bil taxıl zemisi var idi. Ara-bir esen sakit külek bu zemini dalğalandırır ve insana xoş tesir bağışlayırdı. Bir az da ireli gedib bunun sarı çobanyastıqları olduğunu gördüm. Her yerdeydiler ve bir gecede ele sıx bitmişdiler ki bezi yerlerinde yaşıl yarpaqları da görünmürdü. Her yer baş ağrıdan sarı rengdeydi. Üstegel burdan gelen keskin qoxu.
Anam, Mehriban ve Fuad evin arxasından gelirdiler. Uşaqlarında sesi ordan gelirdi amma göze deymirdiler. Anam artıq bir çeleng düzeltmişdi özüne. Ve elindekinide yeqin ki Mehribana hazırlayırdı. Çox sevinirdiler. Xüsusiyle anam bele şeylerden ötrü üreyi gederdi. Meni görüb heç görmediyim heyecanla “Aa-nar görürsen” deyib uşaq kimi güldü ve ellerini açıb fırlanaraq gülleri

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 104 >>