gösterdi.
“He. Bu nece oldu bilen var?” deye soruşdum. Cavabı onsuzda bilirdim amma oların bele rahatlığı eseblerime toxunurdu. “Yeni heç kime maraqlı deyil bunlar...”
Anam sözmü kesib “Ne bilim durduq gördük her yer güldü” dedi. Sonra başını Mehribana çevirdi ve “Doğurdana Mehriban menim heç bu gülden burda birdenede olsun bitdiyini görmemişdim. Nece olub göresen?” dedi.
Mehriban bilmediyini ifade eden şirin gülüşüyle “Bilmirem. Möcüzedi vessalam.”
“Doğurdanda” deye testiq eledi Fuad.
Anam çelengin son çiçeyini de taxıb Mehribanın başına qoydu. “Gele bir şekil çekdirmeliyik!” deyib verandaya qaçdı ve telefonuyla şekillerini çekmeye başladı. Sonradan bu şekiller bir gün anamın “her şey bu şekilleri çekdiyimiz gün başladı” deyib ağlayacağı şekiller olacaqdı.
“Ağlıma ne geldi Mehriban bilirsen?” Mehriban başını yelletdi. “Gel gedek buralar üçün cırtdan elfler alaq.” Men ne dediyini anlamışdım, çünki bizim heyetimizde 15 denesi vardı. En böyüyü otuz sm-lik balaca cırtdan adamlar. Gündüz vaxtı hamısı gülümsüyüb hansısa işi görürdüler amma gece dehşetli görünürdü. Anamdan bundan artığını gözleye bilmezdiz. Bezen “Anamız bizi, yoxsa biz anamızı böyüdürük?” deye fikirleşirdim. Mehriban qaşını qaldırıb baxanda “Bizim qazonların üstündede vara balaca cırtdanlar...” bir az Mehriban anlasın deye gözledi “Keçen gün ticaret merkezinde de gördük. Saxsıdan olurlaa. Nece olub ki sen bize gelen...A dayan biz oları bir ay olar almışdıq axı.”
“He bildim. Saxsı fiqurlar” deyib eliyle ölçülerini gösterdi. Bele baxanda pis fikir deyil. Bağı dahada gözelleşdirer.” Dedi Mehriban. O da çox heveslenmişdi.
“Estetik zövq başqa şeydi.” Deyib el-ele vurdular. “Dayan onda pul götürüm dedi anam ve eve qaçdı. Yarım deyqe de keçmemiş elinde pulqabısıyla geldi. “Onda uşaqlara da deyek olarda gelsinler. Fuad sen maşını işe sal. UŞAQLAR” deye qışqırdı.
Evin arxasından hamısı qaça-qaça geldiler. Az sonra Elizabet göründü. Hemişeki ifadesiz sifetinde indi qorxu ve narahatlıq vardı. O mene

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 104 >>