açdı ve neyse yazıb mene uzatdı. “Gec olmamış eve girmeliyik. Bizi göre bilerler.” Oxuyub ona baxdım.
“Kim görer?” Soruşanda Fidan, Rüstem ve Vüqar qaça-qaça gemeye başladılar. Her üçü şen görünürdü ve bizi gören kimi yanımıza qaçdılar. Elleri bir yana demek bütün bedenleri palçığa batmışdı.
“Uşaqlar gedin eve ellerinizi yuyun.”
“Yooox bir azda oynamaq isteyirik. Orda daha yaxşı yer var.” Dedi Fidan ve eliyle güllerin bitdiyi yerden sonrakı nisbeten temiz qumlu yeri gösterdi.
Elzaya baxdım ve narahat üzüyle başını iki yana yelledi.“Yox besdirin daha palçıq yoxdu. Gedin üstü başınızı yuyun.”
“Yooox” dedi yene Fidan ve o ağlamsınmış ifadesinden istifade eledi. Bu ifadesi qelbimi her zaman yumşaldırdı amma o gün imkan vermedim.
“Nolar biz orda oynamaq isteyirik,nolar” deye yalvarırdı Vüqar. Bir eliylede qırmızı lapatqasını azır tutmuşdu.
“Noyaal oynamaq istirem” dedi Rüstemde ve oda yalvarışlara qoşuldu.
Heç vaxt qışqırmadığım tonda olara “Yox! Gedin tez ellervizi yuyun!” dedim. Hamısı dodağı bükülmüş veziyyetde eve getdiler. Rüstem ağlayırdı. Özümü piss hiss etmişdim amma bir terefdende Elzaya inanırdım.Yada pis bir şey olacağına.
Ele bu vaxt Elizabetin gözlerinin böyüdüyünü ve üzüne nece bir qorxu yayıldığını gördüm. Hetta qorxusundan çıxartdığı “Heh” sesini de eşitdim. Yavaş yavaş dala gedirdi.
Men onun baxışlarını izleyerek çevrilib arxama baxdım ve iki adam gördüm. Biri qadın biri kişiydi ve bizden olsa-olsa 50 metr uzaqdaydılar. Kişi arıq, balacaboy, qadında onun boyda amma gombul idi. Başına isti havaya heç cür düzgün gelmeyen şal bağlamışdı ve eyninde yeri süpüren uzun yubkası vardı. Deyesen bizi hele görmemişdiler ve görecey veziyyetdede deyildiler. Bir-birine deye-deye gelirdiler ve yaxınlaşdıqca qadının qulaq deşen cır qehqehesi, kişinin de qoyun melemesinden ferqli olmayan gülüşü dehşetli görünürdü. Ele bil bu deqiqe iyne vurmuşdular. Ne elediylerini bilmediyleriden emin idim çünki normal insan bele etmezdi. Neyse deyib o deyqede qehqehe

<< 1 ... 51 52 [53] 54 55 ... 104 >>