başladım ve hirs başma vurdu. Özümü oların her ikisine bir tepik ilişdirmemek üçün gücle saxlayırdım. “Hey! Neynirsiz, cehennem olun burdan!” dedim.
Ele ilk sözümden ikiside qanı içen vampirin çevikliyiyle başlarını qaldırdı. Başqa bir şey deye bilmeyib olara baxdım. Ac yırtıcının tanımadığı, amma yemeli olduğunu bildiyi bir yem kimi baxırdılar mene. Azca yerimde terpenen kimi ikiside toz qaldırıb üstüme şığıdı. Yerimde qaldım ve oları nece uzaqlaşdırmağı fikirleşdim.
“Sen bize nece!...” xırıltılı sesinden qalan dediklerini başa düşmedim. Evvelce bizim dilde danışdığını düşündüm amma dediyi söz olan şeyleri ilk defe idiki eşidirdim. Sonra gombul qadında ona oxşar sözler çığırırdı.
Mene çatmağa bir neçe addım qalmış neyese deyib dayandılar. Her ikisi ellerini hava da ele yelleyirdi ki ele bil suda boğulurdular ve bu deyqe ölecekdiler. Sesleri de kesilmişdi ve tünd boz sifetlerini daha yaxından onda gördüm. Qorxulu bir görünşdeydiler. Sifetleri bözarmışdı, daha çox gözlerinin altında ve dodaqları olmaqla bütün bedenlerindede o pas rengli lekeler çıxmışdı. Gözleri maviyle bozun açıq tonları rengiydeydi ve az qala gözünün ağında itib batacaqdılar.
Olar helede havada neyise iteleyirmiş kimi qurtulmağa çalışanda geri çekildim. Neler baş verirdi heyatımızda? Özümü topladım ve eve teref baxdımki, uşaqlardan heç biri bayra çıxmasın. Amma sadece Elizabet baxırdı pencereden. Etrafıma baxdım deli kimi ve olara vurmaqçün nese axtardım, amma her yer adamı deli eliyen sarıya bürünmüşdü.
Ele bu vaxt birinci kişi qurtuldu ve nefesi kesilib bu deyqe ölecek fikirleşdim. Amma o yerde sürünüb gombul arvadını yubkasından tutub dala çekdi. Yubka qadının eynin çıxmışdı az qala amma qurtula bildi ve oda geri yıxıldı. Bir müddet derin- derin nefesler aldılar. Sonra ikiside mene baxıb peleng kimi yada daha qorxunc bir terzde mırıldamağa başladılar. Birden güldüler, sonra yene mırıldandılar.
“O küçüy bura divar çekib.” Dedi kişi. Oların adam olmadıqlarını çoxdan anlamışdım ona görede

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 104 >>