heyvanlar idi bizimçün ve biz olara tehlüke töretmedikce olarında bizde işi yox idi. Amma emim Zaxorla atamın sözü çep gelende, Zaxor öz torpaq payını istedi, amma atam vermedi. Zaxoru qovdu. Zaxor çox güclü cadugerdi. Tilsim bizim diyarda her kese nesib olmayan vergidi. O axmaqları asanca ela ala bildi. Bir gün heç gözlemediyimiz vaxta hücuma keçdiler ve hetta sarayımıza qeder gelib çıxdılar. Oların yegane üstünlüyü sayca çox olamalarıdı. Atamla anam tez bir qapı açıb meni sizin dünyanıza ve düz bu bedene qoydular. Senin gözüne görünen menim esgerlerimdi. Kop menim nişanlım elecede esgerimdir. Vaxtı gelende kral ve kraliça biz olacağıq. Farom ise çox bacarıqlı döyüşçü süvaridir.”
Kop, nişanlı, Zaxor, paralel dünya, müharibeler... Hamsı başımda fırlandı ve bir şey demekçün gözlemeli oldum. Axırda “Kop? Nişanlın?” deye bildim o qeder yazdığı şeyi heçe sayaraq.
Eliyle qarşısındakı boşluğu gösterib, deyesen Kopu gösterdi mene. Özümü gülmemekçün gücle saxlayırdım çünkü heçne görmürdüm. Başımı çevirib “Hımm.” Eledim sanki Kopu görmüşdüm.
“Müharibe demişdin” dedim. “Haçan bitecek?” yene esas meseleye qayıtmağa çalışdım.
Sıxıldığı hiss elememek mümkün deyildi. “Tez bir zamanda” yazdı ve ilk defe muncuq misalı xettinde qaralama gördüm.
“Olarla elaqe saxlaya bilirsen?”
“Yox. O qeder gücüm yoxdu. Olsa burdan tez gederdim ve buların olmasına icaze vermezdim.” Yazdı ve kağızın üstüne 1 damla göz yaşı düşdü.
Ona yazığım gelmişdi ve bir terefdende yeni informasiyaları anlamağa çalışırdım. Düzü deli olmadığımı bilsemde, testiq kimi buları görmeyime göre de çox rahatlaşmışdım. Demeli Elza insan deyilmiş. Bundan şübhelenmişdim onsuzda, amma başqa dünya? Paralel dünyada geden müharibeler heqiqetende maraqlı görünürdü. Elzanın düşmenlerinden biri onun öz emisi Zaxor idi. Birden beynimde o qara mantiyalı, üzü zülmet, uzun buynuzlu yeke mexluq geldi. Zaxor o idi, çünki o birinci defe gelende o vehşiler onun adını qışqırırdılar. O günü xatırlayanda bedenimden soyuq terler

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 104 >>