lobyalar qalmışdı. Amma bunu fikirleşmirdim, düzü ne fikirleşdiyimi özümde bilmirdim. Sadece boşluq idi.
Azca soyuqda hiss elidirdim amma yayın bu vaxtı ne soyuq? Yeqin neye görese sadece men hiss edirem deye fikirleşdim amma uşaqların da o nazik geyimlerinde titrediyini görende çaşıb qaldım. Meni heyata qaytaran bu oldu birden. Özümü rahat hiss edirdim. Hirsimi tökmek çox yaxşı tesir etmişdi, amma bir terefdende eşitmese bele anama bu sözleri dediyime göre özüme nifret eleyirdim. “Güclü ol, uşaqlarla maraqlan, bu veziyyetden çıx” dedim öz- özüme ve ayağa qalxdım. “Size de soyuqdu?”
Üç dene baş testiq üçün başını yelledi. 100% menim bayaq dediklerimi eşitmişdiler ve hirsli olduğumu görüb qorxurdular. Noraya çevrilib “Nora? Bu ne demekdir?” soruşdum.
Elleri titreyerek nese yazıb verdi mene. “Bayaq Zaxor bizi qoruyan gülleri mehf etmekçün tilsim eledi. Bu da oları soldurur. Bu vaxta qeder istiliyimizi de işığımızıda olar temin edirdi.” Oxuyanda narahat olmağa başladım. Bayıra baxdım, günlü hava tutqunlaşmışdı ve evin havası getdikce soyuyurdu. Bir neçe deqiqelik derin nefes alıb, hirsimi Noraya tökümmü, tökmüyümmü fikirleşdim. Amma o ifadesiz baxsada, ele mesum görünürdüki.
Başımı yelleyib tez yuxarı qalxdım ve qalın ne varsa aşağı götürdüm. Çoxsu yay paltarıydı ve qalın bir şey yox idi ona görede 3-4-nü üst-üste giydirdim uşaqlara. Ehtiyacım olan en son şey bu şeraitde xeste bir uşaq idi. Noraya-ya çevrilib paltar teklif edende istemedi. Mecburi geydirmek istedim amma yene geymedi sadece adyala büründü. Ele gözel görünürdüki eger bu veziyyetde olmasaydıq yanağınnan öpüb onu qucağıma alardım.
Bayıra çıxdım ve gördüyüm menzere payızın axırlarında seher gün çıxmağa az qalmış görünen menzereye oxşuyurdu. Xırıldamaları, fısıltıları yox sayıb baxçaya düşdüm ve eyilib sarı çobanyastıqlarına baxdım. Elimi vuranda soyuğu ve nemi hiss elemişdim. Üstünü şeh basmışdı ve getdikce donurdular. Bizi qoruyan yegane şeyin bu güller olduğunu bilmek necede dehşete getirirdi

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 104 >>