getirdi ve qulağımda sınan pencerenin cingiltileri dalğalandı.: Noranın cavabları ( I hisse)
Uzun caynaqlı ellerden millimetr ferqle qurtuldum ve arxası üste yığdığım yeşiklerin üstüne düşdüm. Baldırıma ve dizime mismar batdı amma bu o deyqe fikirleşeceyim bir şey deyildi. Kas-Kas dar pencereden içeri girmeye çalışırdı amma deyesen pencere qarşısında qalan 5-3 gülden ibaret zolaq buna imkan vermirdi heleki. Demeli çox az qalıb deye fikirleşdim ve dayanmadan qalan şeyleri de götürüb yuxarı çıxdım. Gözümün sulanmağını indi hiss edirdim ve elimle ovuşduranda xırda- xırda şüşe parçaları gördüm. Elim ayaqdan aldığım yarama getdi. Çox derin bir yara deyildi, balaca bir misar batmışdı, dizimi ise kesmişdi demek olar.
Qan-ter içinde yuxarı qalxıb her şeyi ora daşıdım. Metbexe keçib suyu açdım ve eski götürüb isladaraq yaramı sildim. Lobyalar bişmişdi deyesen çünki pıkkır- pıkkır qaynayan qazandan buxar çıxırdı. Altını söndürüb soyumağa qoydum. Teze bir tenzif götürüb yaramı sarıdım ve bele bir şey olmamış kimi hereket edib odunlar qonaq otağına daşıdım. Her ikisi çox çetin oldu. Uşaqlar hamısı büzüşüb bir yere yığılmışdı. Fidan meni görüb “Soyuqdu” dedi. Ağzınnan çıxan buxarı görüb çox pis oldum ve bir azda telesdim.
“İndi yandırıram” dedim ve taxta parçalarını buxaraya atdım. Bir neçe cehden sonra ocağımız qalandı ve men masanı kenara qoyub divanı ocağın qabağına çekdim. Sutolu kenara qoyanda onuda bir defe odun ede bileceyim fikri geldi ağlıma, amma bunun olmamasıyçun yalvarırdım.
Metbexde yemeklerimizide hazırlayıb divana getirdim ve beş qaşığın cingiltisi bütün evi bürüdü. Bir deyqe dayanıb uşaqlara sonra ise eve baxdım. Bu heqiqet ola bilmezdi. Boş qabımda qısıntıyla bişirdiyim lobyanı indi ele iştahla yeyirdim ki. 3 hefte evvelbele bir veziyyete düşeceyim ağlıma gelmezdi. Heyatımda yüz faiz çox şeyi deyişmeliydim. İnsan yaxşı günün qiymetini pis günde bilirmiş deyirler. Bezen bu sözler sadece atalar sözü kimi görsenir ve deyildikden sonra öz unudulub gedir. Bu

<< 1 ... 78 79 [80] 81 82 ... 104 >>