demedim.
“Amma deyesen işe yaramadı he” deyib ellerimi açıb düşdüyümüz veziyyeti gösterdim.
“Bunun sebebi menim daşımın sınması oldu. O yaşıl daş sınanda güclü dalğa yaratdı ve sehirde qırıldı. Kas- Kaslarda bunu hiss edib bura yığışdı.”
Mermer döşemeye çilçıraq qırılıb düşdü sanki. Oxuyanda gözlerime inanmadım. Eger oları bura o yaşıl daş çekmişdise, daşı qıran men olduğum üçün günahkarda men olurdum. “Demeli men eledim. O daş neye lazım idiki?”
“Sende günah yoxdu. O daş meni gizleden daş idi. Bunu başa düşki meni gizletmek üçün sümük tozunnan daha güclü bir şey lazımdır. O daş bizi tamaiyle görünmez edirdi. Onu o gün götüre bilmedim çünkü halım yoxuydu. Mehribanın nece davrandığını görmüşdün. Olardan biri onun içinden keçmişdi ona göre seninlede aqressiv danışırdı.. Men Mehribanı çox sevirem ve onada unutdurmaqçün toxundum ve bu gücümün çoxsunu alıb apardı. Seher de gözlerimi açanda o mağazadaydım. Dalğanı hiss eden kimi ağladım, oları eve gelmeye mecbur eledim, amma çox gec olmuşdu.”
“Her şeyi berbad hala saldım he? Başını yelleme onsuzda bilirem menim günahımdı.”
Ümüdsüzlük, qorxu, nifret getdikce evin içine girirdi, lap hal-hazırdakı artan soyuq kimi, lap bizi qoruyan güllerin eve teref solmağa başladığı kimi. Saatlar bir- birini evez edirdi. Axmaq bir fikirle güneşi gözleyirdim amma onsuzda gündüz idi, amma hava qaralmışdı. Oları görmemek daha çox qorxudurdu insanı. Qaranlıq otaqda xüsusiyle de alovun terpenen işıqları altında oların her an içeri girecey dehşetiyle yaşamaq deli edirdi insanı.
Bezen gözlerim özleri qapanırdı yavaş- yavaş ve men 15- 20 deqiqelik yuxuya gedirdim. Daim sınan pencerelerden içeri giren Kas- Kasları, Meni Rüstemi xilas eden anda tutub çeken Zaxoru yada hirsimden anamgilin maşınına tolazladığım yaşıl daşları görüb qışqıraraq yada günühkarlıq hissiyle ayılırdım.
Odunumuz çox az qalmışdı. Metbexden tapdığım paslı çekic ve küt baltayla evin mebellerini doğramağa başlamışdım. Aşağı birde düşmeyecekdim. Nora Kopla Faromu oranı

<< 1 ... 85 86 [87] 88 89 ... 104 >>