artıq.
Velosopedi foto yerinin qabağında saxlayıb içeri girdim. Heç kim yoxuydu en azı müşteri olaraq. Arıq, eynkli bir kişi çıxdı ve “Buyurun” dedi. Bir yandan sanki kim olduğumu anlamış kimi bir ayağını arxaya gedmeye hazır qoyub menden cavab gözledi.
“Salam” dedim.
“Salam” dedi ve üzünde telesken ifade canlandı.
“Seher bura atam kartla şekil qoymuşdu...”
“Hazırdır, 1.40 qepik” deyib perdeleri aralıyaraq arxaya getdi. Ordan balaca bir paketle gelib mene uzatdı.
Ona 10 manat verib “Buyurun” dedim ve şekilleri aldım.
Deyine- deyine yene perdeleri araladı ve pulun qalıını mene qaytaranda “Xırda verinde” dedi.
“Olanım budur deyib” qalığı aldım. Çıxanda “Çox sağolun” deye elave eledim.
“Ele menimde olanım bu oldu indi. Aparatın düzeldilmeyi allah bilir ne qeder aparacaq.” Deyende dükandan çıxdım.
Velosipede oturmamış birinci şekillere baxdım. Arxa-arxaya verib deli kimi baxırdım.
Son 3 şekil dehşetliydi. Elizabet narahat baxışlarla yuxarı baxırdı ve sol eli yuxarda asılı qalmışdı... ve hemin şey her nedise elini buraxıb çevrilib geden veziyyetde... Qeyri ixtiyari “Zirzemiye” dedim pıçıltıyla. Çevrilmişdi ve yenede bir qaraltı kimiydi amma daha aydın görünürdü. Uzun dırnaqlı zil qara eller. Diger şekile baxdım. Bu şekilde sadece Elizabet idi ve gülürdü. İşıqlar sönmezden evvel çekdiyim son şekil.
Bu şekle tek baxmadığımı hiss edende üstümden qaynar su tökdüler ele bil. Pillekende kiminse dayandığını eşitdim. Yavaşca başımı çevirdim ve yuxarıya baxdım. Düzdü heç kim yoxuydu amma... niye menden bir pille yuxarıda kiminse dayandığını hiss edirdim? Hetta istiliyini ve o qeribe qoxu? Mene seher otağımdakı abuhavanı xatırlatdı ve otağıma giren ne idise indi qarşımdaydı. Nefes almağı unutduğumu xatırlamağım saniyeler sonra çekdi. Hiss edirdim burda ve arxamdaydı, düz baxdığım yerde ve neye görese hal- hazırda düz sifetine baxdığımı hiss edirdim. Bir sille, yumruq ve ya meni incidecek nese gözledim. Hetta boşluğa doğru celd bir milçek tutmağa benzeyen bir hereket

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 104 >>