çırpınır, Noranı qucaqlamaq isteyirdi. Hıçqıraraq daha da pisleşirdi ve dayanmadan “Getme, Getme “ qışqırırdı. Evvelce, niye bilmirem amma buraxmaq istemedim Fidanı. Sonra qollarımda çırpınıraq dahada pisleşdiyini görüb buraxdım. O deyqe qaçıb Noraya sarıldı. Nora da onu berk-berk qucaqlayıb, öpübdü...
Sonra üzüne birinci günkü ifadesiz sifetini taxıb qapıya getmeye başladı. Bacım halsız- halsız eliyle getme deyirdi amma Nora buna fikir vermeden çoxdan qapıya yönelmişdi. Bacımı qucağıma aldım. O qeder ağlamışdı ki, halsızlıqdan huşunu itirmişdi. Bu bir terefden yaxşıydı ki Noranın qışqırıqlarını eşitmeyecekdi.
Tarap. Qapı bağlandı. Pencereden baxanda belini dik tutub solmuş güllerin arasındakı cığırla kas- kaslara teref geden Noranı gördüm. Kas- Kaslar çoxdan Zaxoru çağırmağa başlamışdılar. “ZAXOR! ZAXOR!” Boğzadan gelen vehşi neriltiler adamın qulağını batırırdı.
Bu dem zirzemimizde de ses-küy qopmağa başladı. GUM!GUM!GUM!GUM!GUM! Qapı ele vurulurduki, bu deyqe qırılacaqdı sanki.
Divanda dehşete gelmiş Rüstemle Vüqarı qapıya baxan görende oları tez yanıma çağırdım. Ağlayaraq yanıma qaçdılar ve olarıda qucaqlayıb, heç birinin bu dehşetleri görmemeyi üçün özüme sıxdım.
Bacardığım qeder qulaqlarını da tutmuşdum. Özümse zirzemi qapısının çırpılmağına fikir vermeyerek, pencereden Kas-kaslara teref addımlayan Noraya baxırdım. Nora bir defede olsun arxaya baxmadı.
Birden 4 bir terefden qaratüstüler axıb bir yere cemlendi ve Zaxor peyda oldu. Sifeti helede görünmürdü, mantiyasının altından çıxan iki buynuz yavaş-yavaş Noraya teref eyilirdi. Esasına söykenmiş bir elini açıb onu caynağına keçirmeye hazırlaşırdı. Kas- kaslar mum kimi dayanmışdılar. Diqqetle qulaq assan sadece Noranın addım sesleri ve birde zirzemiden qurtulmağa çalışan Kopla, Faromu eşiderdin. Zeif külek esir, hem Noranın eynine böyük gelen paltarı, hemde Zaxorun mantiyasını yelledirdi. Nora arxaya bir defe de baxmadı. Sanki sadece bu iş üçün proqramlanmışdı.
Gülün serhedine çatan kimi Zaxor celd

<< 1 ... 90 91 [92] 93 94 ... 104 >>