hereketle onun sinesinnen yapışdı. Nora ele bil Zaxoru indi görmüş kimi qışqırmağa başlayıb, onun elinnen qurtulmağa çalışdı. Veziyyet ele gerginleşirdiki, arxamızda çırpılan qapı, qarşımızdakı menzere... İlahi bular nece ola bilerdi? Uşaqların qulaqlarını tutub berk- berk qucaqladım.
Zaxor çevrilib öz dilinde nese qışqırdı. bir elinde Nora helede qurtulmağa çalışırdı. Ele bu an çevrilib arxaya baxdı ve göz- göze geldik. Nora meni mende Noranı gördüm ve o daha çox qışqırmağa başladı. Nese demeye çalışır, xilas olmaq isteyirdi amma nece kömek ede bilerdim? Ele bu an Zaxor onu Kas- Kaslara tulladı.
Her şey bir saniyenin içinde oldu. Beynimde Mehribanın dediyi sözler cingildedi
“Bize dediki, o birde berk qorxsa dili açılacaq”.
Ve bu gün o çox qorxmuşdu. Gözlerini mennen bir deyqe bele çekmeden son sözü “ANAR! KÖMEK ELEEEEE....” oldu. Sonra o vehşiler onu hisselere ayırdı. Bir tikesini bele yere düşmeye qoymadılar, sanki düşseydi yeniden töreyecekdi.
Başımı aşağı eyib göz yaşlarına boğuldum. Gözümde qalan son görüntü Noranın qanlı hisseleriydi.YAD.
Qapı sındırılaraq açıldı. Bir göz qırpımında qapının ağzında Kopla, Farom peyda oldu. Qaranlığın içinde gücle görürdüm oları, amma iri bedenlerini, eyri buynizlarını seçe bilirdim. Bu menzere niye bu qeder qorxunc görsenirdi sonra başa düşdüm. Bu vaxta qeder bu iki mexluqun bize bir şey etmediklerine göre tebiiki, Noraya borcluyduq. Öz şahzadelerine, Kopun nişanlısına.
Amma Nora “Sonrasına görede narahat olma her şeyi anlayıb sizi rahat buraxacaqlar...” demişdi axı. İçimde dehşetli bir hiss vardı. Axı Nora hele yetkinlik yaşına çatmamışdı ve her şeyde azcada olsa sevgi görürdü. Buna görede Noranın sehv elediyi fikri beynimi gemirirdi. Ne olur olsun Kopla Farom çoxdan yetkin olmuşdular, bunu bilirdim. İndi qarşımızda bu cür dayanıb bizi süzmekleri yaxşı şey ved ede bilmezdi.
Uşaqları daha çox özüme sıxdım, bunu görmemeliydiler. Bacımın huşsuz olmasına heleki çox sevinirdim. Bayırda zefer neriltileri yükselirdi, olar

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 ... 104 >>