ise sanki her şeyi anlamaq isteyirmişcesine bize baxırdılar. Ele bu an olardan biri geri addımlamağa başladı ve birden DANQ-DANQ-DANQ dehlizle qaçıb bayıra cumdu. Menim gözümse digerinde qalmışdı. Heç bir hereket elememişdi.
Lakin sonra iri-iri addımlarla bize yaxınlaşmağa başladı.
GUM! Nefesimi kesildi.
GUM! Nora bizi rahat buraxacaqlar demişdi.
GUM! Üreyim bu deyqe partlayacaqdı. Onun zülmet siluleti o qeder dehşetliydiki.
GUM! Yene o “HAAAAAAAAAAAAAAA” sesi beynimde canlanmağa başladı. Deyesen Beynim ve üreyim eyni anda partlayacaqdı.
Ve GUM!... Sonuncu addımını da atıb düz qarşımda dayandı. “HAAAAAAAAAAAAAAA” Rüstemle Vüqar hönkür-hönkür ağlayırdılar. Bacım halsız veziyyetde mızıldayırdı, mense sadece ölümümüzü gözleyirdim. Bilmirem ne sebebden idi, amma Bilirdim ki qarşımda dayanan Kopdur. İndi ne edecekdi? Qana-qan deyib uşaqlardan birini öldürecekdi? Yox buna icaze vermezdim, eger bele şey olsa özüm çıxacaqdım qabağına.
“HAAAAAAAAAAAAAAA” Lakin o yerinde dayanıb bizi uzun-uzun süzdükden sonra aşağı eyildi. Pencereden düşen bozumtul işıq onu heleki işıqlandırmırdı. Mene ele gelirdiki o özü pencerenin qarşısına çıxmaq istemirdi, belkede sadece mene ele gelirdi. “HAAAAAAAAAAAAAAA”
Eyilmiş veziyyetde evvelce mene sonra Rüstemle Vüqara sonra huşsuz bacıma baxdı. Baxdı. Baxdı... Keçen anlar sonsuzluq kimi uzun görünürdü. Sonra ani bir hereketle pencereden bayıra baxdı. Avtomatik mende başımı çevirdim ve Bayaq bayıra qaçan Faromun parçalara ayrıldığını gördüm. Kas-Kaslar heresi bir parşasını elinde tutmuş çığırırdı. Sonra Zaxor nese oxumağa başladı ve qasıqğa kimi bir küley esmeye başladı. Qalxan tozanaqda oların itib geden qaraltılarını görürdüm.
Ehtiyatla başımı Kopa teref çevirdim. Qarşımda sadece boş otaq vardı.

***
Zaman tilsimi yox oldu ve her şey normal veziyyetne qayıtdı. Evin üstündeki qaranlıq yox olub itdi. Güneş ve orbitinde olan her şey herekete keçdi. Göyde donub qalmış 15 yarasa ve 3 quş uçmağa başladı. Havada asılı qalan daşlar dank-

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 104 >>