dunqla maşına deydi ve qabaq pencerede hörümçek torunu xatırladan çatlaqlar emele geldi.
***
“İlahi” dedi Lale. Mehriban çevrilib ona Ne oldu? Soruşacaqdıki 4 dene daş dalbadal maşına deydi. Herikisi qışqırdı Fuad tormusu basdı. Güclü bir toz qalxdı. Amma Lale orda nese gördüyüne and içe bilerdi. Durğunluq olmuşdu. Sanki bir an her şey dayanmış sonra yene herekete keçmişdi. Dünya zülmete dönmüş, sonra birden aydınlanmışdı.
Bunu tekce Lale yox, bu maşındakı hamı hiss edirdi. Hetta bütün dünya.
Üçüde maşından düşdü. Fuad uşaqlara maşında oturmağı tapşırdı. Bunu demeye ehtiyac yoxuydu onsuzda bir künce yığılıb qalmışdılar.
Bu buz kimi soyuqluq neydi? Ya bir saat evvel sapsarı görünen bu güllere ne olmuşdu? Ev niye bele görünürdü? Maşınlarına daşları Kim atmışdı? Ve en vacibi uşaqlar hardaydı? Lalenin üreyi berk- berk vurur Panikatak elametleri görsenmeye başlayırdı. Daha çox gede bilmeyib tenginefes dayandı “Mehriban. Burda. Burda ne baş verib?” Bir yandan da elini cibine atıb dermanlarını axtarırdı.
Mehribanın gözü yere sıçramış bir neçe damcı qana qaçmışdı, amma biruze vermeyib dayanmadan soyuq eve qaçdı. Heçne deye bilmedi, sadece bu qanın kime aid olduğunu bilmek isteyirdi. Fuad yıxılan Laleni son anda tutdu, her ikisi 1 saat evvel sapsarı olan solmuş çobanyastıqlarına baxdılar.
Mehriban qapını sındıran kimi açıb içeri girdi. Buz kimi soyuğu heç sayıb qonaq otağına qaçdı.

İşığı görüb her şey normaldı dedim. Amma Kopun bize yaşatdığı şok o qeder güclü idiki, key olub qalmışdım. Bütün bunlar sadece ola bilmezdi. Bilmezdi.
Qapı çırpıldı ve bir neçe iri addımnan sonra girişde Mehribanı gördüm. Evvelce Rüstem, sonra ise Vüqar “ANA” qışqırıb qollarımdan qurtuldular. Mehribanın gözleri etrafımı gezirdi. Ne axtardığını bilirdim amma qucağımda sadece halsız bacım qalmışdı. Bir müddet ağzımızdan buxar çıxa- çıxa bir birimize baxdıq. Sonra qabağa geldi titreyen dodaqları “Elza?” fısıldadı.
Çaresiz qalıb başımı aşağı eydim. Onun gözlerindense helede yaş

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 104 >>