dusun.Indiden ozunu bedliye kokleme.-deyib meni opdu.Anam sozlerinde haqli oldugunu gorub mended aha o fikri beynimden uzaqlasdirmaga calisdim.2 gun kecmis artiq bu gun emeliyyat olmali idi.Belke de heyatimda olmadigi qeder heyacanliydim.Nece olmasa bundan sonraki heyatim hell olunacaqdi.Seher carpayida oturub emeliyyatin nece olacagini fikirlesirdim.Men qorxurdum.Arzularimin yarida qalmasindan,sevdiyim insani itirmekden.Emeliyyata bir saat qalmis tibb bacilari meni hazirlamaq ucun geldiler.Artiq onlarla semimiyyet yaratmisdim.Yeva meni geyindire-geyindire hem danisir,hemde mene urek direk verirdi.Nehayet hazirlanmis sekilde emeliyyat otagina getmeyi gozleyirdim.Bilrsiz,nedense ozumu yalniz
ve tenha hiss edirdim.Sanki nese catmirdi yanimda.Yanimda varligini duymaq istediyim insanlarin bezileri yanimda yox idi.Hesen,Ramin,Guler ve..Samir.He men ne qeder onu dusunmek istemesemde indi onun varligini yanimda duymaq isteyirdim.Sozlerini esitmek esas deyildi.Sadece onun burda oldugunu bilmeye ehtiyacim vardi,amma bunun bele olmasini men istemisdim ve indi de bununla razilasmali idim.Anamla,atamla da danisandan sonra evdekilerle telefonla danisdim.Hesenle RAmin ozlerini mohkem saxlasalarda Gulerle Aygul ele deyildierl.Ikiside hem aglayir,hemde her sey yaxsi olacaq deyib meni de buna inandirmaga calisirdilar.Telefonu sondurub kenara qoyduqdan sonra tibb bacsi meni otaqdan cixararaq yavas-yavas emeliyat otagina dogru aparmaga basladilar.Duzdu olume getmirdim,amma o insanlarda olan olum qorxusu da meni tapmisdi.Arxaya baxmayacam desemde ozumden asli olmadan arxaya dondum.Gozu yasli sekilde arxamca baxan anam ve bulud tek dolan atami gorub menimde gozlerim doldu.Onlari bele gormeyi hec vaxt istemezdim.Kenara baxanda ise gozlerime inanmadim.Deyesen bir sey cox isteyende o sey heqiqeten olurmus.Samir atagilin arxasinda durub mene baxirdi.Onu burda goreceyime hec vaxt inanmazdim.Sehv gorduyume ozu inandirib daha arxaya baxmadan emeliyyat otagina girdim.Belke gozume

<< 1 ... 170 171 [172] 173 174 ... 226 >>