kecen gun daha da incidirdi.Samir mene gulumseyib alnina alnima direyeib
-Duzlecek her sey.Universtete de qayidacaqsa,hele bir orani ugurla bitereceksende.-sozlerini deyib dodagima kicik bir opus qondudu.
-Sonrada yaxsi yerde isleyecem..-deyib oz-ozume gulumsedim.Men donub Samire baxanda onun menim eksime olaraq qaslarini catib mene baxdigini gordum.
-Ne oldu?-deyib ona baxdim.
-Heleki sen universteti qurtar sonra baxacayiq isleyeceksen ya yox.
-Anlamadim?Men eziyyet cekib universtet bitirerem ki,islemeyim.Isleyecem.-deyib onu iteledim.Samir ise meni ozune cekerek gulumsedi.
-Yaxsi balaca indiden bunu danismayaq.Sen universteti bitir sonra buna baxacayiq.Gel gedek yataq.-deyib meni yataga apardi.Yene geceni ona sarilaraq basa vurmusdum.Gunler kecir muslice davam edirdi.Bu gunlerde eseblesib nece defe mualice olunmayacam desemde,Samire baxib yeniden ayaga qalxmaga mecbur olurdum.Bir nece gun evvel Raufun mehkemesi olmusdu ve ona son qerar olaraq 15 il is vermisdiler.Samir butun elaqelerini ise salaraq buna nail olmusdu.Onun elinde olsaydi belke ona omurluk verdirerdi,amma qanunlar bundan artigini vere bilmirdi.Demek olar her gun ya bizimkiler,ya da Samirin valideynleri bize gelerek mene destey olmaga calisirdilar.Men bezen buna sevinsemde,bezen eseblerim tab getirmeyib onlara sert reaksiya verirdim.Onlar menim veziyyetimi basa dusub hec ne demeselerde,sakitlesenden sonra yenede pesmanliq ceken men olurdum.Samir de menim her nazima dozur,sebrini basaraq menimle mulayim davranirdi.yene hekimle adi qayda da mesq edir ki,men muvazimetimi saxlaya bilmeyib yere yixildim.Hekimde,Samirde mene yaxinlasaraq ayaga qaldirmaq isteselerde men qisirib onlarin elini iteleyerek geri cevirmisdim.Bir teher surune-surune yaxina qoydugum arabaya yaxinlasib ona oturmagi bacarmisdim.
-Alinmir Samir!ALINMIR!!!!-deyib onlara baxib aglayaraq qisqirirdim.Bunlari yasayan ne biler,nede anlayar.Yasadigim ezablar,kecirdiyim stressler meni ele haldan salmisdi ki,daha hec neye dozumum yox

<< 1 ... 195 196 [197] 198 199 ... 226 >>