inandira bilmirdim.Onun basinin derdde oldugu ureyime dammisdi.Teki dusunclerim meni yanildaydi.Basqa hec ne istemirdim.O gece rahat yuxu mene haram olmushdu.Ne qeder etsemde,dusunmeye bilmirdim.Narahatliqdan artiq deli olmaq derecesine catmisdim.Aglima pis-pis fikirler getirir,Samire nese oldugunu dusunurdum.Bilmirdim,belkede de bu menim uydurmalarim idi,ancaq ele bilirdim ki,SAmire nese olub.Gecenin tezlikle bitmeyini isteyirdim ki,Samirden bir xeber alim.Utanmasam belke de bu vaxti Rasim emigile zeng vuracaqdim,amma vura bilmirdim.Bir defe onlari zeng edib narahat etmisdim deye ikinci etmeye ceszretim yox idi.Nehayaet seher achilmishdi ve ayaga qalxib anamin yanina getdim.Ozumden xeberim yox idi ki,ne haldayam.Anam metvexde seher yemeyi hazirlayirdi.Yanina gedib bir basa sualimi vermishdim.
-Mama Samir sene zeng etmeyib?-deyib ona baxdim.Anam basini aldirib mene baxanda telasli halda elini uzume qoyub danishdi.
-Leyla bu ne haldir?Ozunden xeberin var?Gozunun ici qipqirmizidir-Mene sanki onun sozunu esitmirmis kimi yeniden sorushdum.
-Mama meni bosh ver de gorun Samir zeng vurdu?-deyib yeniden sual verdim.Artiq sebrim de tukenmisdi.Bilmirdim bu ne idi,amma sanki men nefes ala bilmirdim.
-Yox zeng vurmayib.Qorxma bir sey olsa bilerdik.Ozu mene zeng vuracaq yeqin.Belke sen ozun ona zeng vurasan he?-deyib anam bilmish sekilde mene gulumsedi.
-Menim zenglerime onsuzda cavab vermir.Belke sene Verdi.Mama yene zeng vur da.Bilim ki,yaxsdir.-Anam narahat oldugumu yeniden zeng vurdu,amma telefon sondurulmushdu.Anam meni her sey yaxsi olacagina inanadirsa da,narahatcilgim kecmek bilmirdi.Seher yemeyini yedikden sonra anamla terapiyaya getdik.Olanlari dusundukkce sanki mene hirs gelir,daha ezimle calirdim.Hekimde menim bu ezmimi gorub meni daha heveslendiridi.Samiri dusundukce isteyirdim ki,daha tez sagalim onun qarsina kecim,cunki deyesen onun heleki geleceyi yox idi.Mualiceniden sonra yorgun halda eve qayitmisdiq.Ele yenice oturmusduq ki,Guler de bize qonaq

<< 1 ... 209 210 [211] 212 213 ... 226 >>